PCOS Archieven - Het PCOS Kompas

PCOS of NCAH? Hoe volledig is jouw diagnose?

4 februari 2021

by Loes Reus with No Comment PCOS Verdieping

Heb je PCOS of misschien wel NCAH? Klopt jouw diagnose?

PCOS is een syndroom. Dit betekent dat de diagnose wordt gesteld naar aanleiding van de aanwezigheid van een aantal omstandigheden:

– Onregelmatige of geen menstruaties (minder dan 8 menstruaties per jaar)
– Polycysteuze eierstokken: met de echo worden meer dan 12 blaasjes per eierstok gezien
– Verhoogd mannelijk hormoon en/of de symptomen die daarbij kunnen horen, zoals acné en overbeharing volgens een mannelijk patroon
– Uitsluiting van gerelateerde aandoeningen zoals officiële diagnoses m.b.t. de schildklier(1)

Verhoogde androgenen vereist voor de diagnose PCOS

Maar, om PCOS echt vast te stellen, moeten er sowieso verhoogde androgeenlevels aanwezig zijn in je bloed.
Sommige vrouwen worden alleen gediagnostiseerd op basis van de inwendige echo met het ‘typische’ PCOS beeld: de zichtbare cysten in de eierstokken.

Echter, wist je dat 25% van de vrouwen ‘poly-cysteuze-ovaria’ (= meerdere cysten op de eierstokken) hebben, maar geen PCOS hebben(2)?

Het is normaal dat er meerdere eiblaasjes op de eierstokken zitten.

De naam PCOS is dus verwarrend : er zijn al initiatieven om een naamsverandering door te voeren die niet suggereert dat meerdere eiblaasjes in de eierstokken dé reden is voor het syndroom(3).

Eiblaasjes (of follikel of cystes genoemd, maar ik vind dat laatste een beetje richting kanker neigen, en dat is het echt niet) die aanwezig zijn in je eierstokken zijn een teken dat je een keer niet hebt geoculeerd. Een eiblaasjes is een zakje met vocht en veroorzaakt geen PCOS. Het was de bedoeling dat dit blaasje onder invloed van een LH piek zou rijpen en uiteindelijk zou openbreken bij de eisprong – maar als er door omstandigheden niet de juiste hoeveelheid LH op het juiste moment aanwezig was, blijft het eiblaasje onrijp zitten. Nogmaals, dit is een vrij normaal verschijnsel.

Om een correcte diagnose PCOS te kunnen krijgen, zou er ook verhoogde androgeenwaarden te zien moeten zijn in je bloed, zoals DHEA, androsteendion en testosteron. Dit is de wezenlijke oorzaak van PCOS. Belangrijk is dat de verschillende vormen van androgenen worden gemeten: je kan normale testosteronwaarden hebben, maar hoge DHEA(S), en daarmee wél PCOS hebben.

Androgeenproductie bij de vrouw vindt plaats in de bijnieren en de eierstokken. De hormonen ACTH en LH hebben invloed op de hoeveelheid androgenen die worden geproduceerd. ACTH is een voorloperstof van cortisol: het hormoon dat bij langdurige stress wordt aangemaakt.

Heb je PCOS of heb je NCAH?

Naast PCOS is er een ander syndroom dat ontzettend veel op PCOS lijkt: NCAH. NCAH wordt veroorzaakt door een genetische mutatie die ervoor zorgt dat het lichaam te veel androgenen maakt. Dit veroorzaakt symptomen die veel op PCOS lijken: onregelmatige cyclus of afwezige cyclus, veel follikels zichtbaar in de eierstokken, overbeharing, acné en haaruitval.

Bij het doen van een inwendige echo of bloedonderzoek bij dit beeld zou de diagnose PCOS voor de hand liggen en daarom is het afgaan van zichtbare symptomen altijd erg belangrijk. Tussen NCAH en PCOS zijn een aantal verschillen te merken:

NCAH is bij zowel vrouwen als mannen mogelijk – al valt het bij mannen minder op vanwege hun toch al hogere testosteronwaarden.
Overbeharing door NCAH verschijnt op jonge leeftijd (rond het 8^e levensjaar)
Veel mensen met NCAH groeien snel op jonge leeftijd, maar stoppen ook eerder met groeien. Ze zijn dus relatief groot in hun kinder en tienerjaren, maar relatief klein als volwassene.
Bij NCAH reageer je niet op interventies mbt PCOS
Mensen met NCAH hebben hogere DHEA-S waarden dan vrouwen met PCOS(4)
Mensen met NCAH zijn vaak blank en ook relatief vaak Joods
Bij NCAH hebben vrouwen ondanks hun symptomen vaak een stabiele cyclus (14% van de vrouwen met NCAH hebben een onregelmatige cyclus vs 90% van de vrouwen met PCOS)

Een goede diagnose is de start van een goed behandelplan

Om van je klachten af te komen is het belangrijk te weten of jouw diagnose PCOS zeker klopt. Heb je dus enkel een echo gehad, overweeg dan een aantal tests te laten doen voor een meer complete diagnose. Pas als dit compleet is, kan je ook een passend behandelplan (laten) opstellen en uitvoeren. De oorzaak van jouw klachten vinden, is stap 1.

Welke tests kan je doen?

Test je testosteron, DHEA en androsteendion. Dit kan bij de huisarts of via een orthomoleculair therapeut.
Test je insulinegevoeligheid: dit kan door nuchter glucose, maar dit is een momentopname. Beter test je over een periode je bloedsuikers: door een insulinemeter aan te schaffen en gedurende een aantal dagen na iedere maaltijd te prikken (na 30, 60 en 90 minuten).
Check alle symptomen die je zelf kan merken: overbeharing, haaruitval, acné, stemmingswisselingen, vermoeidheid. Wanneer is alles ontstaan? Hoe oud was je?

Heb je alle tests gedaan en weet je echt zeker dat je PCOS hebt?

Hoewel er vaak een genetische component aanwezig is waarom je gevoelig bent voor het ontwikkelen van PCOS, wordt er ook steeds meer duidelijk hoeveel invloed de omgevingsfactoren hebben – ook wel ‘epigenetica genoemd’. In mijn opleiding tot orthomoleculair epigenetisch therapeut is hier veel op in gegaan: vanuit de wetenschap dat genen worden ‘aan’ en ‘uit’ gezet door het gericht beïnvloeden van de omgeving. Hiervoor is inzicht in waar jouw PCOS door wordt veroorzaakt essentieel. Met bovenstaande kan je een start maken, en in het ‘100 dagen traject’ gaan we hier diepgaand op in om jouw PCOS bij de wortels aan te pakken.

Samengevat: PCOS zou nooit moeten worden gediagnostiseerd zonder bloedtest en het nagaan van lichamelijke en mentale symptomen. NCAH en PCOS lijken qua androgenen in het bloed en eiblaasjes op de eierstokken sterk op elkaar en moeten met een meer complete benadering van elkaar worden gescheiden. Inzicht verkrijgen in wat jouw persoonlijke symptomen zijn en wat ook juist niet, geeft houvast voor een ‘epigenetische’ benadering, waarbij de juiste omgevingsfactoren worden veranderd om jouw PCOS klachten te reduceren of helemaal tegen te gaan.

Bronnen:

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Dit had ik willen weten toen ik de diagnose PCOS kreeg

17 januari 2021

by Loes Reus with No Comment PCOS Verdieping Voeding

Methylering, het essentiële proces voor hormonaal balans
Geschreven voor PCOS Platform

Een ontzettend belangrijk lichamelijk proces is de zogenaamde ‘methylering’ of ‘methylatie’.
Ik weet nog dat ik hier voor de 1^e keer mee in aanraking kwam en gewoon niet kon begrijpen wat dit betekende. In deze blog neem ik je mee in wat je hiervan moet weten om je PCOS klachten te verminderen in zo begrijpelijk mogelijke taal.

In je lichaam werkt jouw lever dag en nacht om vele stofwisselingsprocessen in gang te houden. Het werkt als een soort vuilstort: als je hier met je aanhangwagen vol troep heen rijdt, dien je dit te sorteren in verschillende bakken. Zo ook met je lever: alle soorten stoffen in je lichaam worden verwerkt in verschillende ‘vuilstortbakken’. Alleen heten die bakken net wat anders.

Er zijn zes bakken:

Glutationconjugatie
Acetylering
Methylering
Glucuronidatie
Sulfatie
Glycinatie

Al deze bakken verwerken andere stoffen.
Voordat de lever de stoffen in de juiste bakken kan gaan verwerken, is er voorbereiding nodig. Net zoals je voordat je bij de vuilstort bent eerst al het vuil moet verzamelen in je aanhangwagen, geldt dit ook voor de lever in zijn functie.

De zes bakken zijn namelijk te vinden in fase 2 van de zogenaamde ‘leverontgifting’. De voorbereiding in fase 1 gaat hier nog aan vooraf. Samen zorgen fase 1 en 2 ervoor dat schadelijke, vetoplosbare stoffen worden omgezet tot wateroplosbare stoffen, die vervolgens via de galblaas of nieren kunnen worden uitgescheiden via ontlasting en urine.

Fase 1 is het voorbereiden op de verdeling in de verschillende bakken. Hierbij helpt een familie aan enzymen, de zogenaamde cytochroom P450 iso-enzymen (CYP enzymen). Zie deze familie als je eigen familie die je helpt de aanhangwagen naar de vuilstort te vullen. De activiteit en capaciteit van deze CYP enzymen kan verschillen, dit is erfelijk bepaald(genetisch). Daarnaast wordt de effectiviteit van deze enzymen beïnvloed door omgevingsfactoren(epigenetisch)(1). Een verminderde effectiviteit kan ervoor zorgen dat essentiële stoffen om de verwerking van de bakken in fase 2 goed te laten verlopen onvoldoende aanwezig zijn. De bakken in fase 2 hebben namelijk allemaal cofactoren nodig om goed te kunnen werken, en hiervoor zijn ze afhankelijk van de inname via voeding en de werking van fase 1 van de lever.

Met cofactoren bedoel ik hulpstoffen die omzettingsprocessen in het lichaam mogelijk maken. Zonder deze cofactoren vindt er geen omzetting plaats van bijvoorbeeld de afbraak van een hormoon naar een afvalstof of de afbraak van voedsel naar werkzame stoffen.

Tussen fase 1 en fase 2 in bevindt zich een soort tussenfase. Zie dit als de autorit tussen je huis en de vuilstort. Deze tussenfase is nodig om van fase 1 naar fase 2 te gaan, maar deze tussenfase is ook kwetsbaar. Er kan onderweg in de auto van alles gebeuren en je wilt niet met een aanhanger vol afval in verkeersopstoppingen terecht komen, maar rustig zonder omwegen doorrijden.

Zo ook in de lever. De afvalstoffen die fase 1 door zijn wil je niet te lang laten wachten tot fase 2 ermee aan de slag gaat. Deze stoffen zijn namelijk ontzettend oxidatief: het zijn door de behandeling van fase 1 vrije radicalen geworden die de weefsels in je lichaam beschadigen als ze in die tussenfase blijven hangen.

Goed: voor zover een klein stukje inzicht over de lever.

Waarom is dit relevant?

De hormonale disbalans die vrouwen met PCOS ervaren, komen vaak door een verminderd vermogen van het lichaam om hormonen af te breken. De lever is bijna altijd onvoldoende in staat alle stoffen goed om te zetten die nodig zijn voor een goede vruchtbaarheid en regelmatige cyclus. Vooral de bak ‘methylering’ speelt hierbij een grote rol.

PCOS en methylering

De methylering is de bak waar onder andere medicijnen, zware metalen, histamine, hormonen, oestrogeen, dopamine, milieu toxinen en andere hormoon-verstorende stoffen belanden. En daar heeft het vaak een dagtaak aan (zeker met de steeds toenemende milieubelasting in Nederland(2), de constante dopamineprikkel die we krijgen door drukke levens en mobiele telefoons(3) en de toenemende allergieën(4)).

Methylering is een gecontroleerde overdracht van een methylroep op eiwitten, aminozuren, enzymen en DNA. Dit proces ligt aan de basis van onze gezondheid, welzijn en levensduur en een verstoring kan allerleis soorten ziekten geven.

Een nadeel van tragere methylering is dat oestrogeendominantie kan ontstaan en dat klachten zoals premenstrueel syndroom(PMS), hevig menstrueel bloedverlies, pijnlijke menstruaties, menstruele migraine, myomen en endometriose sneller kunnen optreden. Tragere methylering kan ook leiden tot psychische klachten, stress, AD(H)D, neerslachtigheid(5).

Er wordt steeds meer bewijs gevonden dat de capaciteit van je lever om te methyleren samenhangt met het ontstaan van PCOS. Methylering is betrokken bij het tegengaan van ontstekingen (PCOS heeft ook een bewezen link met laaggradige ontstekingen in het lichaam(6), het omzetten van hormonen en het goed functioneren van je glucose- en vetverbranding(en daarmee insulineresistentie)(7).

Voor het goed werken van de methylering zijn cofactoren nodig zoals B12, foliumzuur, magnesium, TMG, zink en methionine. Deze dienen beschikbaar te worden door voldoende inname en opname uit de voeding en een goede verwerking in de Fase 1 leverontgifting.

Een aantal CYP enzymen zijn extra relevant voor een goede methylering. zo heeft MTHFR (C677T) een effect op de beschikbaarheid van foliumzuur en ook bij COMT-mutaties worden verbanden gezien met hormonaal balans (en dan met name de afbraak van oestrogenen). Vrouwen met PCOS hebben aantoonbaar vaker afwijkingen in deze CYP enzymen. Cyp3a4 werkt ook op de de-activatie van testosteron en het metabolisme estradiol en progesteron en cortisol wat ook gerelateerd is aan PCOS.

Het vernuftige lichaam

Als je lichaam moeite heeft met de methylering, kan het gebruik maken van een ‘sluiproute’ via twee andere bakken in de lever, de sulfatie en glucuronidatie. Deze bakken zullen ter ondersteuning van de methylatie een aantal van de (gif)stoffen en hormonen omzetten en afbreken. Echter werken sulfatie en glucuronidatie op een andere manier. Methylering bindt een methylgroep, glucuronidatie bindt glucuronzuur en sulfatie bindt zwavel. Als deze bakken worden bekrachtigd kan het lichaam toch in staat zijn om bepaalde genetische polymorfismes(afwijkingen) heen te werken en gezondheid en hormonaal balans verwerven.

Wat kan je zelf doen?

Er zijn een aantal dingen die je zelf kan doen:

Het is interessant te achterhalen of jouw methylering goed werkt.
Dit kan je doen door het meten van je homocysteïne-waarde. Deze waarde stijgt als je methylering niet voldoende functioneert.

Ook kan je een oestrogeenmetabolietentest uitvoeren om inzicht te krijgen of jouw oestrogenen afbreken naar de juiste vorm (zo niet, kan het zijn dat je een COMT polymorfisme hebt).

Daarnaast kan je onderzoeken of je voldoende B12, foliumzuur, magnesium, TMG, zink en methionine binnen krijgt én op de juiste manier opneemt. Doe dit in samenwerking met een specialist die weet hoe je betrouwbare resultaten verwerft.
Stoffen die zogenaamde ‘methyldonoren’ met zich mee brengen stimuleren de methylering.

(B12 testen bij de huisarts geeft bijvoorbeeld een vertekenend beeld als je al b12 in een supplement gebruikt. Het liefst test je B12 door een aantal testmethodes te combineren om dit echt zeker te weten.)

Natuurlijk kan je ook DNA onderzoek laten doen gericht op de CYP enzymen. Dit blijft je leven lang vast staan en geeft direct inzicht in de capaciteit van je methylering (en vele andere ontgiftings-processen in je lichaam). Ook geeft het inzicht in de verwerkingscapaciteit van je lever bij gebruik van medicatie en supplementen. Daarnaast zijn er veel voedingsinterventies die remmend of stimulerend werken op de bepaalde CYP enzymen: handig als je weet waar jij op kan gaan letten.

Naast de onderzoeken kan je preventief of ter ondersteuning de methylering een boost geven door het opzoeken van ondersteunende voedingsmiddelen of supplementen – dit laatste altijd in overleg met een orthomoleculair specialist.

Voedingsbronnen die de methylering kracht bij zetten:

linzen, noten, vis, kidney bonen, mungbonen, wilde rijst, quinoa, zaden(chiazaad, hennepzaad, sesamzaad, zonnebloempitten, pompoenpitten), algen,

gekiemde groenten (zoals alfalfa), avocado, oesters, peulvruchten, ei, uien, knoflook, gevogelte, broccoli, koolsoorten, witlof, bladgroenten en asperges(8,9)

Ondersteun de sulfatie door veel zwavelhoudende voeding te eten zoals ui, knoflook, prei, bieslook, daslook, asperge, eieren en koolsoorten. Ook de glucuronidatie kan je ondersteunen door kombucha(thee) of calcium-d-glucaraat.

Zorg dat je zo min mogelijk gifstoffen binnen krijgt zodat je lever wordt ontlast. Dit kan door het vermijden van hormoon-verstorende stoffen. Denk hierbij aan gifstoffen, xeno-oestrogenen, hormoonpreparaten, de anticonceptiepil, gifstoffen uit drinkwater of voeding of milieu, parabenen uit verzorgingsproducten, conserveringsmiddelen, kwik uit vis, enz.).

Je kunt ook inzetten op het verbeteren van de capaciteit van de fase 1 ontgifting door hiervoor voldoende cofactoren binnen te krijgen en remmende factoren te mijden. Wees hier echter voorzichtig: als fase 1 heel snel gaat werken en fase 2 achterblijft, blijven er na fase 1 meer zeer oxidatieve stoffen langer hangen in de ‘tussenfase’(de weg tussen thuis en de vuilstort). Dit doet meer kwaad dan goed en wil je zeker voorkomen. Sowieso helpt het genoeg antioxidanten binnen te krijgen om de schade van oxidatieve vrije radicalen te beperken.

Zoals reeds genoemd is het raadzaam in overleg te treden met een specialist omtrent het verbeteren van je methylering als je een op maat gemaakt advies wilt en wilt ervaren of bepaalde suppletie en specifieke voedingsadviezen voor jou van meerwaarde zijn om je PCOS klachten te verminderen.

Bronnen:

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Hoe jouw geslachtscyclus ruw wordt verstoord door stress

5 juli 2019

by Loes Reus with No Comment Ontspanning en rust PCOS Verdieping

Hoe jouw geslachtscyclus ruw wordt verstoord door stress (zeker bij PCOS zonder insulineresistentie een must-read)

Enkele weken geleden was ik bij de training ‘behandelprotocollen vrouwenklachten’ van de Ortho Health Foundation. Een van de vele vragen waar antwoord op werd gegeven was ‘Wat gebeurt er bij stress op orthomoleculair niveau?’
Anders gezegd: welke wisselwerkingen in het lichaam zijn beïnvloedbaar door stress, in verband met hormonaal balans?

Hoewel dit verder gaat dan de inhoud van dit artikel, wil ik een stukje hiervan met jullie delen.

Er werd een sheet weergegeven dat inzichtelijk maakt waarom stress zo’n directe invloed heeft op je hormoonbalans:

Wat wordt hier afgebeeld?

Het lichaam werkt in systemen. Ieder systeem is afhankelijk van bepaalde stoffen en klieren die met elkaar samen werken.
Op de sheet zie je drie systemen, die naast elkaar functioneren. Links zie je de HPA as, in het midden de HPT as en rechts de HPG as. Een ‘as’ staat voor een wisselwerking van klieren en stoffen, ten behoeve van een lichamelijke reactie of functie.

De HPA as heb ik in een eerder artikel al onder de loep genomen en regelt de aansturing van de bijnieren. De as is betrokken is bij veel lichaamsfuncties, zoals bijvoorbeeld het reguleren van onze lichaamstemperatuur, verdeling van de beschikbare energie en bovenal de begeleiding van een stressreactie(en dus ook belangrijk voor ontspanning)(1). In het eerdere artikel schreef ik:

Een lichaam dat zich bevind in ‘paniekstand’, heeft minder belang bij een goed werkende stofwisseling en heeft minder behoefte aan voortplanten. Stress betekend gevaar; het is levensreddend en dat heeft voorrang op de andere processen.

De HPT as regelt de hormonale aansturing van de schildklier. De schildklier heeft diverse functies, waarvan het reguleren van de stofwisseling het meest bekend is. Mensen met een trage schildklier kunnen sneller last hebben van gewichtstoename bijvoorbeeld (al schijnt dit effect gematigder te zijn dan doorgaans wordt aangenomen(2)). Naast de stofwisseling heeft de schildklier invloed op groei, hartslag, doorbloeding, lichaamstemperatuur, darmwerking, vochthuishouding en mentale functies. Je kan je voorstellen dat een schildklier die niet goed functioneert(te langzaam of juist te snel), uiteenlopende klachten kan veroorzaken.

De HPG as regelt de werking van de geslachtsklieren(gonaden), zoals de testikels en eileiders. Het heeft dus invloed op je voortplantingssysteem en daarmee je vruchtbaarheid. Afwijkingen hebben invloed op je gedrag, libido en algehele gezondheid (zoals bijvoorbeeld PCOS).

De overeenkomsten van de assen

Naast dat de assen naast elkaar functioneren, hebben ze ook invloed op elkaar. Alle drie de assen hebben namelijk twee overeenkomsten: De hypothalamus en hypofyse(pituitary) zijn betrokken. De hypothalamus en hypofyse zijn allebei klieren die gelegen zijn in de hersenen en ze staan in nauw contact met het zenuwstelsel. De hypothalamus scant alle informatie uit onze buitenwereld (via onze zintuigen) en reageert hierop. De hypofyse anticipeert meer uit het interne milieu. De hypofyse staat in verbinding met de belangrijkste hormoonklieren en door aansturing van de hypothalamus kan een groot deel van het hormonale systeem geactiveerd worden(3).

Deze twee klieren hebben bij de werking van de assen een essentiële rol in de aansturing – al sturen ze bij iedere as een ander onderdeel van het lichaam aan(bijnier, schildklier of gonaden). Ze multitasken dus, als het ware.

Dit multi-tasken gaat goed, zolang de taak niet te groot wordt. Vergelijk het met jezelf: je kan best drie kleine taken die je vaak doet tegelijk doen (naar muziek luisteren, meezingen en de was opvouwen), maar als iets groters je aandacht vraagt wordt het lastig (zoals bijvoorbeeld uitrekenen wat 5x3x9-12 is. Probeer daar maar eens bij te zingen en muziek te luisteren).

Zo werkt het ook bij de assen. Als een van de assen meer aandacht vraagt zullen de andere assen een tandje zachter draaien. Op zich niet erg, zeker niet op korte termijn.

Wel is het belangrijk te weten dat er sprake is van hiërarchie in de assen:

Bovenaan: de HPA as (bijnierfunctie)
in het midden: de HPT as (schildklierfunctie)
onderaan: de HPG as (geslachtsklierfunctie)

Dat betekend dat de HPA as altijd meer energie krijgt van het lichaam bij verstoringen. Daarna zal de HPT as de overige energie mogen benutten om zo optimaal mogelijk te kunnen functioneren. Pas dáárna mag de HPG as de rest-energie gebruiken.
Anders gezegd: er dienen geen verstoringen te zijn op de HPA as, om de HPT as goed te kunnen laten functioneren. Daarnaast dienen er geen verstoringen te zijn op de HPA en de HPT as om de HPG as goed te kunnen laten functioneren.

De bijnierfunctie gaat altijd boven de schildklierfunctie en de geslachtsklierfunctie.
I repeat: de bijnierfunctie gaat altijd boven de schildklierfunctie en de geslachtsklierfunctie.

De bijnierfunctie, de HPA as, wordt extra onder druk gezet als de hypothalamus een stressreactie signaleert. Stress gaat voor alle andere functies.

Als je nu problemen heb op het gebied van je geslachtsorganen, kan het zijn dat hier de oorzaak ligt. Zeker als je ‘lean’ PCOS hebt, zonder overgewicht en zonder insulineresistentie, kan dit de verstoorder zijn. In de afbeelding zie je bij de HPG as dat de hypothalamus GnRH aanmaakt om de hypofyse te stimuleren LH en FSH aan te maken. LH en FSH zijn essentieel bij het rijpen van een eicel, een proces dat bij vrouwen met PCOS bijna altijd verstoord is. De HPG as laat zien dat LH en FSH invloed uitoefent op de eierstokken (ovaries), waarna oestrogeen en progesteron bij een goed verloop vrijkomt. Oestrogeen en progesteron hebben vervolgens weer invloed op de hypothalamus en de hypofyse: deze waardes geven feedback aan de klieren. De klieren kunnen twee dingen te horen krijgen:

Een negatieve feedback: stop maar met produceren, het gaat goed hier!
Een positieve feedback: doorproduceren graag, we zijn nog niet klaar!

Als dit proces echter onder vuur ligt door een te grote focus op de andere assen, is er niet genoeg ruimte (energie) over voor de hypothalamus en hypofyse dit goed te laten verlopen. Het gevolg? Geen eirijping.

Aanhoudende verstoringen op de HPA as (bijnier), gaat op den duur ook zijn tol eisen van de HPT as. Schildklierproblemen en PCOS (of andere hormonale afwijkingen) kunnen dan ook zeker met elkaar gepaard gaan en zie ik in de praktijk ook voorkomen (en ik heb er zelf ook last van gehad).

Wat kan je zelf doen?

Wij hebben allemaal te maken met stress in ons leven. Hier schreef ik eerder al meerdere blogs over. Inzicht in bovenstaande kan helpen om in te zien hoe veel invloed het heeft: het ontregelt echt een hoop processen in het lichaam. In de desbetreffende cursus werd stress ontzettend vaak aangesneden: het overruled zoveel processen dat dit echt aan de basis ligt om aan te pakken bij welke klacht dan ook.

Wat kan helpen is het ondersteunen van je hypofyse en hypothalamus. Klinkt misschien een beetje raar, maar door er voor te zorgen dat alle benodigde stoffen in ieder geval aanwezig zijn in je bloed (en dus uit je voeding), neem je al bepaalde stressoren weg. Hormonen worden gemaakt uit cholesterol of aminozuren, dus zorg voor voldoende goede vetten en alle essentiële aminozuren in je voedingspatroon.

Daarnaast is het wegnemen van stressoren belangrijk. Er is sneller sprake van een stressor dan je denkt. Bewust meer rust nemen om je hypothalamus en hypofyse te ontlasten, helpt goed. Zoek rustige omgevingen op, wandel, yoga, mediteer, lach, spreek af met vrienden, ga een kwartier helemaal niets doen (ook niet op je telefoon), doe een dutje, etc.
Je schildklier wordt extra belast met overmatig sporten (en dat bereik je sneller dan je denkt), te weinig eten, eenzijdig eten en te weinig pauzes. Open deuren misschien, maar op lange termijn veel van jezelf vragen is funest voor een goede werking van deze assen.
Het oplossen van PCOS gaat dus echt hand in hand met het organiseren van een levensstijl zonder teveel stress.

Stress leren voorkomen, anders met stressprikkels omgaan, keuzes maken om minder stress te gaan ervaren.. Het zijn lastige zaken in ons dagelijks ‘drukke’ bestaan.
Toch nodig ik je uit eens na te denken wat voor jou het belangrijkste is: jouw gezondheid (en daarmee dus geen klachten van PCOS) of het toegeven aan en toelaten van de omstandigheden die stress opleveren.
En ik weet dat dit lastig is, maar je hebt op veel van je omstandigheden invloed – zeker op de mate waarin je rust neemt. Wil je hier hulp bij? Plan dan hier een afspraak met mij in.

Bronnen:

Bonusan, Vijf voor je lijf: effecten van stress op de schildklier, https://www.bonusan.com/nl/nieuws/vijf-voor-je-lijf-effecten-van-stress-op-de-schildklier/
Ralph Moorman, Hormoonfactor, schildklier: https://www.dehormoonfactor.nl/schildklier
Ralph Moorman, Hormoonfactor, hypofyse: https://www.dehormoonfactor.nl/hypofyse

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Hoe ontsnap je uit de vicieuze cirkel van PCOS?

12 mei 2019

by Loes Reus with No Comment PCOS Psyche en gedrag Verdieping

Hoe ontsnap je uit de vicieuze cirkel van PCOS?
Vanuit mijn eigen ervaring vind ik het super belangrijk hier inzicht in te krijgen. De afgelopen maanden ervaar ik namelijk weer minder hormoonbalans en hier snapte ik niets van. Ik eet goed, gebruik suppletie, crossfit vaak en tja, als je een bedrijf hebt om vrouwen met PCOS te ondersteunen ben je zelf vrij actief met het syndroom bezig kan ik je vertellen 😉 Om er achter te komen wat bij mij dwars zat (en nog zit, het is namelijk een proces), moest ik voor mezelf en daarmee ook voor jullie op onderzoek uit. Hoe kan het dat mijn levensstijl niet werkt?

De diversiteit van PCOS

PCOS kan je vanuit vele verschillende invalshoeken benaderen. Verscheidene expertises richten hun licht op het syndroom en kunnen je verder helpen.
Als je bijvoorbeeld net de diagnose hebt gehad of je weet nog niet veel van PCOS, is er op internet veel info dat je kan inspireren om stappen te gaan zetten.

Maar wat nou als je al ontzettend veel heb geprobeerd, en je nog steeds veel klachten ervaart?
Wat nou als je denkt helemaal op de goede manier te leven, en PCOS nog steeds je leven ‘verstoord’?

In deze blog + video ga ik in op deze vragen: en hoe je hier antwoord op kan krijgen. Deze info is voor jou als je ervaart dat je vastloopt of op een plateau zit en je graag verder wilt.

Allereerst: als je nu alles al goed denkt te doen, en je ervaart nog klachten, doe je niet alles ‘goed’. Je dénkt dat je alles goed doet. En je bent ervan overtuigd. Maar als de weg die je bewandelt je niet de goede kant op leidt, is het misschien niet de weg om op te blijven wandelen. Je lichaam en ziel geven signalen, en die signalen zijn er niet voor niets: ze willen je wat vertellen.

Toch is het luisteren naar de werkelijk boodschap van je lichaam ingewikkelder dan het op het eerste gezicht lijkt. Er staat namelijk iets tussen de boodschap en de ontvanger: jijzelf.

Hoe kan ik er nu tussen staan, ik wil toch het beste voor mezelf?

Waarom hebben mensen een burn-out?
Waarom gaan mensen trouwen om vervolgens weer te scheiden, zelfs met kinderen?
Waarom eten mensen crap als ze weten dat groente beter voor ze is?

Mensen doen niet per definitie wat het beste voor ze is. Ze doen wat ze geloven.

De twee kanten van PCOS

PCOS bestaat uit twee aandachtspunten: het biologische en het spirituele. Beiden dienen in goede conditie te zijn voor hormoonbalans. De biologische conditie bestaat uit aspecten zoals voeding, slaap, beweging, je PH waarde(verzuring), de vetzuurbalans, de werking van je organen, je hormonen, stress.. Eigenlijk alles wat tastbaar of meetbaar aanwezig is.
Hier hebben veel mensen vaak wel een beeld bij. Bij spiritualiteit wordt nog wel eens afgehaakt.. We hebben als nuchtere Hollanders vaak als snel ons oordeel hier over klaar. Echter staat spiritualiteit (in mijn beleving) voor in verbinding staan met álles wat er is.
De spirituele conditie bestaat uit aspecten zoals de verbinding die je voelt met jezelf en met je omgeving. Het betreft het zogenaamde ‘zielsniveau’: dat wat je bent als werkelijk alles om je heen wegvalt.

Meer over het zielsniveau

Ik weet nog heel goed wanneer ik voor het eerst echt ging nadenken over het zielsniveau. Dat is nu drie jaar terug, toen ik een wandeling maakte met een vrouw die mij vroeg hoe ik keek naar mijn lichaam, geest en ziel. Lichaam en geest kende ik wel en daarmee dacht ik al een hoop te begrijpen 😉 ik kon mij alleen weinig voorstellen bij de ziel.
Ondertussen heb ik er meer over gelezen, gesproken en gehoord: de ziel is eigenlijk wat jij ‘bent’. De ziel ‘is’. Om dit te begrijpen helpt het mij te kijken naar hoe de natuur ‘is’: alles in de natuur is gewoon zoals het is. De natuur geeft geen verdere betekenis aan situaties, bepaalde onderdelen ervan, van het verleden, van de toekomst.. Het is gewoon zoals het is. Zo is het ook met de ziel: die is er gewoon.
Dat wil niet zeggen dat het niets betekend of niets inhoudt, integendeel. Kijk eens wat er gebeurt in de natuur, alles is energie en geeft energie door. Net als de ziel. De ziel is als het ware jouw energie. Sommige mensen noemen dit ook wel trillings-energie, je bent in een bepaalde staat van zijn met een bepaalde trilling. Jouw trillings-energie trekt soortgelijke trillingen aan: dat wat je uitstraalt krijg je veelal terug uit je omgeving.

Er zijn hele boeken geschreven over spiritualiteit en de verschillende opvattingen ervan. Ik houd in deze blog bovenstaande aan.

Mensen geven betekenis

Wij mensen geven de betekenis aan al-dat-is. In principe gaat dat zo ver dat je alles dat je waarneemt of ervaart anders kan interpreteren. Ons geloof en onze overtuigingen maken dat wij de wereld op een bepaalde manier interpreteren.

Een voorbeeld: als ik niet geloof in het hiernamaals en de dood nadert, is de kans aanwezig dat ik onrustig wordt. Als ik wel geloof in het hiernamaals, geloof in een hemel waar ik iedereen die al overleden is weer ga zien en iedereen die nog leeft in de toekomst ook zal treffen, zal ik waarschijnlijk een stuk rustiger zijn.
Of ik nu wel of niet in de hemel kom, het maakt feitelijk geen verschil voor de omstandigheden nu. Het maakt echter heel veel verschil hoe ik met die omstandigheden omga.

Nu is geloof zoals ik het hierboven beschrijf bekend en zijn er veel verschillende geloofsovertuigingen in de wereld.
Maar in principe heeft iedereen een geloofsovertuiging, ook de atheïsten. Zij geloven namelijk níet in de hemel. Zij geloven dat er geen hemel is. Je gelooft altijd iets. Over alles. Over jezelf, je werk, je partner, het leven, jouw invloed op je omstandigheden, noem maar op. Betekenis geven hoort bij het willen begrijpen van een situatie. Als je jouw inzicht wilt vergroten in iets, zou je betekenis aan de omstandigheden moeten geven. En dat doen we dan ook allemaal, massaal (kijk maar eens om je heen vandaag, bijna alles wat je ziet is ingekleurd door een bepaalde mening of overtuiging).

Het geloofssysteem uitgekleed

In het geloofssysteem zit de spelingsruimte waar je wellicht naar op zoek bent. Hiervoor helpt het om dit systeem uit te kleden, waar bestaat het uit?
Kijk daarvoor eens naar de volgende afbeelding:

Het is een soort uitgebreidere versie van de RET Methode, die in de cognitieve gedragstherapie vaak wordt ingezet. Deze methode gaat uit van de vier G’s: gedachten, gevoelens, gedrag, gebeurtenis. Je zou volgens deze methode alles kunnen herleiden naar je gedachten en door je gedachten om te buigen dus ook invloed te kunnen hebben op je gevoelens, gedrag en gebeurtenissen.

Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik kan mijn gedachtes niet controleren hoor. Ik hoor vaak genoeg een grote lading onzin in mijn hoofd. Veel interessanter is het om een laag verder te kijken, als je het mij vraagt. De laag van het geloof, tussen je ziel/energie en je gedachten in.

Het geloof wordt gevormd door je beweegredenen en overtuigingen. Ook je zelfbeeld, eigenwaarde en zelfvertrouwen komen hier om te hoek kijken. Veel van deze dingen worden je aangeleerd:

– Een kind dat opgroeit bij de IS zal in bijna alle gevallen vol overtuiging die beweging steunen
– Een kind dat opgroeit in een moslims gezin wordt bijna altijd moslims
– Een kind dat geboren wordt in 1990 en opgroeit in Andijk is waarschijnlijk niet gelovig

Maar ook kleinschaliger:

– Een kind dat opgroeit met twee lesbische moeders staat waarschijnlijk open voor homoseksualiteit
– Een kind dat mishandeld wordt in zijn of haar jeugd heeft waarschijnlijk een lager zelfbeeld dan klasgenoten die niet mishandeld zijn
– Een kind met gescheiden ouders die veel ruzie hadden gelooft wellicht minder in de liefde

Kortom: alles wat je meemaakt vormt je en hier trek je conclusies uit. Je leert ervan, je neemt dingen over van je omgeving, je creëert overtuigingen en gaat hier naar handelen.
Op zich is dat nuttig. Hierdoor kunnen we met zijn allen in redelijkheid met elkaar leven: het zou vreemd zijn als het ene kind in een gezin hier in Nederland een IS aanhanger wordt, de ander moslims en de ander atheïst. Overtuigingen en het betekenis geven aan omstandigheden bindt een groep en vormt een samenleving.

Individuele overtuigingen

Op persoonlijk vlak is dat wat je gelooft erg bepalend voor wat je gaat doen. Je geloof leidt uiteindelijk naar je gedrag.

– Een vrouw die gelooft dat ze dom is, zal meer moeite kunnen ervaren zich krachtig op te stellen in een overleg
– Iemand die gelooft dat niemand haar aardig vindt, zal zich meer afzijdig houden in sociale bijeenkomsten en deze situaties minder opzoeken
– Iemand die gelooft dat elke dag keihard sporten nodig is om zich goed te voelen, is elke dag in de sportschool aanwezig (ook bij vermoeidheid)
– Iemand die gelooft dat een feestje niet gezellig is zonder alcohol, zal veel moeite ervaren als ze dit beter niet meer kan doen voor haar gezondheid.

Kort samengevat

1. Je bent bij geboorte dus een ziel, een bepaalde energie.
2. Gaandeweg je leven leer je van alles door je omgeving. Je creëert beweegredenen en overtuigingen, je geloof.
3. Hieruit komen veel van je gedachtes, naast de gedachtes die random door je hoofd heen blijven bewegen.
4. Vanuit je ziel, je geloof en je gedachtes komen bepaalde gevoelens.
5. Samen leiden je ziel, je geloof, je gedachtes en je gevoelens tot bepaald gedrag.
6. Dit gedrag heeft invloed op een gebeurtenis.

Dit is heel belangrijk om te begrijpen, om uit die vicieuze cirkel van PCOS te komen.

Daarnaast is het belangrijk te beseffen dat mensen graag gewoontes creëren. Dat wat je vaak doet, maak je je eigen en gaat vertrouwd voelen. We voelen ons comfortabel en denken dat dit zo moet blijven, dat het ‘bij je hoort’. Dat wat je vaak doet koppel je dan aan je identiteit.
Ik was bijvoorbeeld tot acht jaar terug onbekend met crossfitten. Ik was geen sporter, laat staan krachttraining. Fitness had ik geprobeerd maar dit demotiveerde mij alleen maar. Crossfit vond ik leuk en hier werd ik fanatiek in. Nu, acht jaar later, noem ik mezelf sportief en zien mensen mij ook zo. Echter, dit is ontstaan omdat ik het gewoon heel vaak ben gaan doen.
Ik heb mezelf als het ware in een omgeving gebracht waar sporten normaal was en hierdoor werd het voor mij ook normaal. Het creëerde de overtuiging dat ik ‘een sporter ben’, ik koppelde het aan mijn identiteit. Door het vaak te doen werd de overtuiging alleen maar versterkt.

Dit kan bekrachtigend werken, maar ook ontkrachtend. Als jij nu ontzettend gewend bent aan een bepaald patroon en je je hier helemaal mee identificeert, is het moeilijk dit los te laten for the better.
Afgelopen week sprak ik een vrouw met PCOS die het lastig vond rust in te bouwen in haar leven, ook al wist ze dat het ontbreken van rust en de hoge mate van stress in haar leven waarschijnlijk de oorzaak was van haar huidige PCOS klachten. Ze noemde:

‘ik ben nu eenmaal een sporter en vind het verschrikkelijk om hierin te minderen. Dat wil ik gewoon echt niet, het is mijn uitlaatklep.’

Je kan je hierbij afvragen of dit echt zo is, of dat ze dit zo gewend is dat ze zich hier comfortabel in voelt (en ze bij het afwijken hiervan dus onrustig voelt).

Ook als iemand elk weekend drinkt bij gelegenheden, groeit bij hem of haar de overtuiging dat drinken nodig is om het gezellig te hebben. Als diegene stopt, voelt dit als een gemis en zullen de gelegenheden inderdaad minder gezellig zijn. Het lijkt alsof zijn overtuiging klopt: zonder alcohol is het minder gezellig. Het vergt tijd en herhaling om de oude overtuiging los te laten en de nieuwe overtuiging te kunnen waarderen(en het dus comfortabel voelt).

Dit voorbeeld illustreert wat ik bedoel:

Stel, je bent aan het wandelen en je komt bij een groot maisveld. Je moet er dwars doorheen om verder te kunnen. Het veld is nog nooit doorkruist dus je begint gewoon te lopen.
Uiteindelijk kom je ergens uit aan de andere kant van het veld. Je besluit verder te gaan met je route.
De volgende dag tref je weer hetzelfde maisveld en je ziet nog waar je gelopen hebt. Daarnaast weet je ook waar het pad op uit komt: je hebt het immers gister ook al gelopen. Je kiest hetzelfde pad, dit is meer vertrouwd én beter begaanbaar dan de rest van het veld – het is hier en daar al vlak getrapt.
De dagen die volgen heb je veel zin om te wandelen en doorkruis je iedere keer hetzelfde maisveld op dezelfde manier. Het pad wordt steeds begaanbaarder en comfortabeler.
Maar in de periode dat volgt ben je niet zo blij met waar je uitkomt na het maisveld. De route die je na het verlaten van het maisveld moet afleggen valt je wat zwaarder. Als je bij de ingang van het maisveld staat, twijfel je: ga je je oude vertrouwde pad bewandelen of kies je ervoor een nieuw pad te maken?
Pfoe.. Een nieuw pad, die je nog helemaal plat moet stampen én waarvan je niet weet waar het uitkomt? Nee, je gaat toch maar voor het oude pad. Dat kost tijdens het doorkruisen een stuk minder moeite – en wie zegt dat een nieuw pad je naar een beter punt leidt?
Pas als de pijn aanhoudt en dusdanig groot is, zal je het afleggen van een nieuwe route serieus gaan overwegen. En dan nog vergt het moed en doorzettingsvermogen het nieuwe, onbekende pad in te slaan.

Terug naar PCOS

In je leven leidt bepaald gedrag naar PCOS. Je doet dingen die de balans verstoren: bewust of onbewust. Je lichaam wil zo optimaal mogelijk functioneren en zal bij de juiste omstandigheden ook goed functioneren als je PCOS hebt. Als jij nu het idee hebt dat je vastloopt, kan het helpen in te zoomen op wat je gelooft. De afbeelding kan hierbij helpen: door bijvoorbeeld eerst je gedrag onder de loep te nemen kan je via gevoelens en gedachtes uitkomen op wat je gelooft.

Let hierbij op: je overtuigingen kunnen hardnekkig zijn. Zeker als bepaald gedrag naar PCOS heeft geleid, kan dit je geloofssysteem bevestigen. Een voorbeeld:

Mijn overtuiging was dat ik heel clean moet eten en vaak moet sporten om van PCOS af te komen.
Dit leidde tot vier keer in de week trainen en een strikt voedingspatroon aanhouden, aangevuld met supplementen.
Mijn menstruatie bleef uit: klachten bleven aanwezig.
Mijn conclusie: ik doe het nog niet goed genoeg met mijn voedingspatroon en sportritme. Ik ga vaker sporten, wellicht moet ik nog fitter worden, minder vet eten en ik laat een bloedtest doen om te kijken welke supplementen mij beter kunnen ondersteunen.
Mijn overtuiging werd sterker: clean eten en vaak sporten is super belangrijk, anders gaat het nog minder goed. Mijn overtuiging werden oogkleppen waardoor ik andere waarheden niet goed in wilde zien.
Tot ik stagneerde. Uiteindelijk vormen zich in een dergelijk proces belemmerende overtuigingen. Ze werken je tegen, ze laten je niet inzien wat er nog meer kan.

Daarnaast worden bepaalde overtuigingen versterkt door emoties als angst en daarmee nog minder makkelijk om te buigen.

Hoe vorm je een geloofssysteem dat wél werkt?

Je krijgt genoeg signalen om mee aan de slag te gaan: je moet ze alleen willen zien. Hoe doe je dat?

Krijg inzicht in je geloofssysteem:
1. Wat vind je jezelf waard?
2. Wat mag je van jezelf?
3. Wat verdien je van jezelf?

Hieruit vloeit uiteindelijk voort wat je doet, ook als dit niet-werkende omstandigheden in stand houdt. Als je bijvoorbeeld eigenlijk geen snoep meer zou moeten eten, maar je doet het toch, zou je jezelf af kunnen vragen of het wel klopt wat je jezelf waard vindt.
Inventariseer eens wat jij op bovenstaande vragen antwoord – concrete situaties/gedragingen waar je van af zou willen, leiden je tot inzicht.

Weet welke beperkende overtuigingen je verandert wilt hebben:
1. Wat zijn jouw beperkende overtuigingen?
2. Hoe houden die je tegen? Beschrijf dit.
Creëer duidelijke beweegredenen:
1. Waarom wil je van je beperkende overtuigingen af?
2. Waar wil je naartoe bewegen en waarom?
3. Wat is er zo belangrijk aan?
4. Waar sta je voor?
5. Hoe zou je liever willen zijn?
6. Wat zou je liever willen voelen?
7. Hoe zou je liever willen handelen?
Creëer een andere/tegenovergestelde overtuiging die je helpt te doen wat je werkelijk wilt doen. Een voorbeeld van een beperkende overtuiging: ‘als ik mijn emoties toon kunnen mensen mij afkraken’. Een voorbeeld van een helpende overtuiging: ‘als ik mijn emoties toon kunnen mensen mij beter steunen en begrijpen’. Repeteer deze overtuiging: herinner je jezelf hier meerdere keren per dag aan (door post-its, een wekker op je telefoon, etc).
Ga staan voor wat je belangrijk vindt: ergens voor gaan staan en dit uitdragen helpt je te groeien: je straalt een bepaalde energie uit dat door je omgeving wordt opgevangen. Hierdoor zal je ook meer van die energie terug krijgen en makkelijker je doel behalen (ook wel manifesteren genoemd). Andersom werkt dit ook zo: als je in een lage energie blijft leven, zal je ook meer van die lage energie aantrekken. Het begint bij jou, maar je kan jezelf helpen je bewust te omringen met andere omstandigheden die in lijn liggen met wat jij belangrijk vindt (zoals een lidmaatschap op crossfit, bijvoorbeeld).
Verander je overtuigingen: door genoeg ervaringen op te doen die in lijn liggen met wat jij belangrijk vindt, bevestig je je nieuwe, prille overtuigingen. Je draait de vicieuze cirkel om en begint te groeien. Als je inzicht heb gekregen wat je wilt gaan veranderen en je gaat over in actie, helpt het om te beseffen dat we van nature meer voorkeur hebben voor comfort. Denk aan het voorbeeld van het maisveld: onze voorkeur gaat naar het bewandelen van het comfortabele pad. Echter kan alles ook weer comfortabel worden: als we durven ons pad te veranderen zal onze geest snel op zoek gaan naar nieuwe vormen van comfort en gewoonte.
Doen dus!
Creëer nieuw, helpend gedrag: uiteindelijk leidt alles tot bepaald gedrag wat je helpt om in balans te komen met je PCOS. Geef dit de tijd en geniet van de reis.

Samenvatting

PCOS is een syndroom waarvan de symptomen door vele omstandigheden kunnen verslechteren. Door goed naar je lichaam te luisteren kan je jouw leven zo inrichten dat je hormoonbalans ervaart. Als je nu het gevoel hebt vast te zitten, werk je jezelf bewust of onbewust tegen. Je hebt ergens in je leven een geloofssysteem aangeleerd en daarmee bepaalde (beperkende) overtuigingen. Deze kunnen in de weg staan voor gedragsverandering en zijn vaak hardnekkig om te herkennen – laat staan onder ogen te willen zien.

– Je bent bij geboorte dus een ziel, een bepaalde energie.
– Gaandeweg je leven leer je van alles door je omgeving. Je creëert beweegredenen en overtuigingen, je geloof.
– Hieruit komen veel van je gedachtes, naast de gedachtes die random door je hoofd heen blijven bewegen.
– Vanuit je ziel, je geloof en je gedachtes komen bepaalde gevoelens.
– Samen leiden je ziel, je geloof, je gedachtes en je gevoelens tot bepaald gedrag.
– Dit gedrag heeft invloed op een gebeurtenis.

De afbeelding neemt je stapsgewijs mee in hoe dit proces ontstaat en werkt.
Dit proces kan je echter ook omkeren, door het uitvoeren van de volgende stappen:

1. Krijg inzicht in je geloofssysteem.
2. Weet welke beperkende overtuigingen je verandert wilt hebben:
3. Creëer duidelijke beweegredenen:
4. Creëer een andere/tegenovergestelde overtuiging die je helpt te doen wat je werkelijk wilt doen.
5. Ga staan voor wat jij belangrijk vindt
6. Verander je overtuigingen
7. Creëer nieuw, helpend gedrag
Je bent bij geboorte dus een ziel, een bepaalde energie.

Kan je hiermee aan de slag? Mooi! Waarschijnlijk ben je dan al een heel eind in je proces met PCOS. Als dit voor jou nog lastig is, zit je waarschijnlijk nog in fase 1 van PCOS. Wat dit is en hoe je hier mee om kan gaan deel ik in mijn nieuwsbrief volgende week(samen met drie recepten die je biologische conditie een boost geven!). Wil je op de hoogte blijven? Stuur dan even een mail naar info@loesreus.nl of laat je gegevens achter bij contact.

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Testosteron bij vrouwen met PCOS – deel 2

15 december 2018

by Loes Reus with No Comment PCOS Verdieping Voeding

Om PCOS goed te begrijpen en zeker ook om te weten waarom je bepaalde aanpassingen gaat doorvoeren ter vermindering van je klachten, helpt het om inzicht te krijgen in hoe je hormonen werken.

Ik heb eerder een blog gewijd aan de normale werking van het menstruatiecyclus en ik schreef ook over insulineresistentie en bijnieruitputting. Deze laatste twee verschijnselen hebben veel invloed op de wisselwerking tussen je hormonen: ook bij mensen zonder PCOS. Het kan bij iedereen ontstaan en ook juist een aanleiding zijn voor PCOS in plaats van een gevolg.

In mijn blog van vorige week heb ik al het een en ander uitgelegd over het hormoon testosteron en de werking ervan op het lichaam. In dit artikel ga ik verder in op de wisselwerking tussen testosteron en andere hormonen bij een gezond lichaam, om vervolgens de samenhang met PCOS meer te gaan begrijpen. De samenwerking en balans tussen testosteron en deze twee hormonen zijn van grote invloed op de andere processen in je lichaam.

Het metabolisme – de energiehuishouding

Allereerst is het belangrijk om te weten hoe onze energiehuishouding in grote lijnen werkt. Energie wordt verkregen door de wisselwerking tussen het katabolisme en het anabolisme.

Anabolisme zorgt ervoor dat energie wordt opgeslagen en kost dus energie. Het zorgt voor spieropbouw en vetopslag en door het anabolisme krijgt je lichaam weer volle energievoorraden. Dit proces wordt aangezet door testosteron en vindt plaats tijdens rust.

Katabolisme zorgt ervoor dat de energie die aanwezig is in je lichaam vrij komt zodat je het kan gebruiken: vet wordt omgezet in energie en de energie in je spieren wordt benut. Dit proces wordt aangezet door cortisol en vindt plaats tijdens en vlak voor actie(1).

De wisselwerking tussen testosteron en cortisol

Testosteron en cortisol hebben veel met elkaar te maken en samen zorgen ze voor een goede energiehuishouding. Beiden zijn eindproducten van de hormonen die de bijnier afscheid – deze hormonen kennen verschillende stadia. Ieder stadium kent een andere naam, zie hiervoor de afbeelding van mijn vorige post en de afbeelding van deze post.

In stressperiodes maakt het lichaam veel plaats voor de aanmaak van cortisol: het katabole systeem wordt voornamelijk geactiveerd. Gedurende deze periode is er geen ruimte voor het anabole proces: testosteron is minder belangrijk dan cortisol – want stresssituaties zijn oorspronkelijk zaken van leven of dood. Testosteron is gelinkt aan de voortplanting, wat ondergeschikt is aan overleven. Teveel stress leidt dus in principe tot lagere testosteronwaardes(2).

De wisselwerking tussen testosteron en oestrogeen

Testosteron en oestrogeen hebben ook met elkaar te maken.
Oestrogeen wordt door follikelcellen afgegeven gedurende de menstruatiecyclus. In de eerste helft van de cyclus worden follikelcellen gestimuleerd door FSH en LH en hierdoor neemt het oestrogeengehalte in het bloed toe.
hiernaast wordt oestrogeen ook gevormd in vetcellen. Zie hiervoor de afbeelding: de bijnieren zorgen voor de aanmaak van geslachtshormoon testosteron, en door het enzym aromatase kan dit omgezet worden in oestrogeen. Dit proces wordt aromatisering genoemd en het enzym aromatase is te vinden in vetcellen. Hoe meer vetcellen, hoe meer testosteron er door dit enzym wordt omgezet naar oestrogeen. Daarnaast zorgen oestrogenen voor extra vetopslag: wat weer leidt tot meer aromatisering, enzovoort.

Hoe minder testosteron, hoe meer oestrogenen (in verhouding). Als er dus sprake is van stress(cortisol), wat testosteron verlaagd, neemt de kracht van oestrogeen toe en blijft de negatieve cirkel in stand.
Ook verlaagd stress de hoeveelheid progesteron. Onder invloed van stress wordt progesteron omgezet in 17-OH progesteron en vervolgens verder in het systeem verwerkt tot cortisol én oestrogeen. Deze indirecte relatie tussen deze hormonen lijkt op lange termijn te kunnen leiden tot oestrogeendominantie(3). Oestrogeendominantie brengt schommelingen in het menstruatiecyclus teweeg, met vele symptomen die hierbij komen kijken.

Andere oorzaken van verhoogde oestrogeenwaardes zijn oestrogenen uit voeding; zogenaamde Xeno en Fyto-oestrogenen. Dit zijn stoffen die lijken op oestrogenen en ook eenzelfde, lichtere, reactie geven in het lichaam.

Hoe zit het dan met PCOS?

Vrouwen met PCOS hebben over het algemeen geen lage testosteronwaardes, zoals ik in mijn vorige blog ook schreef.
Bij PCOS blijft de eisprong gedeeltelijk of volledig uit. Hier gaat het lichaam op reageren: het merkt dat er geen eisprong plaats vindt en het laat de hypofyse nog meer LH aanmaken om de follikels te laten rijpen. Hierdoor neemt de hoeveelheid oestrogeen én testosteron toe. Samen met insulineresistentie (dat ook de aanmaak van testosteron via de eierstokken stimuleert) kan testosteron dus flink toenemen, met nog meer hormonale disbalansen tot gevolg(4).
Opvallend is dat er sprake kan zijn van oestrogeendominantie én verhoogde testosteronwaardes: iets wat elkaar normaal tegenwerkt.

In mijn vorige blog schreef ik over de SHBG waardes in het bloed, het eiwit dat zich aan vrij testosteron bindt en het inactief maakt. Verhoogd cortisol en insulineresistentie verlagen deze SHBG waardes, waardoor vrij testosteron in grotere mate in het bloed aanwezig én actief kan zijn(5).
Stress heeft dus mogelijk via twee kanten invloed op PCOS: het verhoogd het effect van vrij testosteron en het verhoogd de kans op oestrogeendominantie.

Conclusie

Door de disbalansen van PCOS te begrijpen, kan je inzien op welke manier je meer grip hierop krijgt.

– Oestrogeendominantie werkt PCOS tegen: het verlagen van je vetpercentage helpt
– Cortisol werkt PCOS in de hand door testosteron en progesteron te verlagen en oestrogeen te verhogen: stress verminderen (mentaal en fysiek) brengt meer hormoonbalans
– Insulineresistentie tegengaan om zo SHBG waardes te verhogen, verlaagd vrij testosteron en zorgt voor meer hormoonbalans.

Bronnen:

Metabolisme (stofwisseling); overzicht van het metabolisme, https://wetenschap.infonu.nl/anatomie/129480-metabolisme-stofwisseling-overzicht-van-het-metabolisme.html
Hormoonfactortrainer, https://www.dehormoonfactor.nl/testosteron-platte-buik-spiermassa-gezonde-huid-en-libido
Jesse van der Velde, Oestrogeendominantie, https://jessevandervelde.com/oestrogeen-dominantie-vermijd-deze-oestrogenen-in-voeding/
Patient 1, persoonlijk gezondheidsdossier, PCOS, https://www.patient1.nl/encyclopedie/polycysteus-ovarium-syndroom
J. van Zuuren en H. Pijl, Hirsutisme, https://www.ntvg.nl/artikelen/hirsutisme-1/volledig#LIT3

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Testosteron bij vrouwen met PCOS

7 december 2018

by Loes Reus with No Comment PCOS Verdieping Voeding

Naar aanleiding van mijn vorige blog kreeg ik vragen over de werking van Testosteron en hoe je dit nog meer kunt beïnvloeden. Om wat duidelijkheid hierover te krijgen, ga ik er in dit artikel dieper op in.

Wat is testosteron?

Testosteron is het mannelijk geslachtshormoon en één van de vele hormonen in het menselijk lichaam. Hormonen worden door het bloed vervoerd en hormoonwaardes zijn dus ook door bloedonderzoek te meten. Iedereen heeft testosteron, man én vrouw. Het hormoon bepaalt in de embryo-fase al of iemand zich ontwikkeld als man of als vrouw. In het verdere leven heeft het invloed op de ontwikkeling van de geslachtsorganen en geslachtskenmerken zoals bijvoorbeeld schaamhaar. Daarnaast heeft het invloed op (onder andere) het libido, humeur, energiehuishouding en spieropbouw. Het is van invloed op talgproductie (de bekende jeugdpuisten hebben hier een link mee) en kan ervoor zorgen dat iemand kaal wordt.

Testosteron bij mannen

Testosteron wordt voornamelijk in de geslachtsklieren van de man aangemaakt, tot zo’n 70%. 30% wordt in de bijnieren gemaakt. In totaal zo’n 7 mg/dag.
Veel mannen willen meer genieten van de voordelen van testosteron, zoals meer spiermassa en meer algehele ‘mannelijkheid’. Hoe een man op een natuurlijke manier zijn testosteronwaardes kan optimaliseren of verhogen, staat veel over geschreven op internet: zoals het doen van intensieve krachttraining, eten van gezonde vetten (omega 3) en vooral ook te kijken naar de gehele levensstijl – testosteronwaardes zijn een product van alle factoren in jouw leven en voedingspatroon. Als je hier meer over wilt lezen raad ik je aan even te Googlen. O.a. Jesse van der Velde en Ralph Moorman hebben er informatieve stukken over geschreven.

Testosteron bij vrouwen

Bij volwassen vrouwen wordt testosteron ook aangemaakt door de bijnieren, ongeveer voor 50%. De overige 50% wordt door de vrouwelijke geslachtsklieren (de eierstokken dus) geproduceerd, in totaal zo’n 1 á 2 mg/dag. Bij onvolwassen vrouwen wordt er verhoudingsgewijs meer testosteron aangemaakt door de bijnieren(1).

Op internet wordt je overspoelt met informatie voor mensen die hun testosteron willen verhogen. Lage testosteronwaardes bij vrouwen komt vaak voor en kan leiden tot klachten zoals verminderd libido, moeite met afvallen, menstruatieklachten en vermoeidheid. Vaak is de oorzaak niet per sé een te lage hoeveelheid testosteron, maar een te hoge hoeveelheid oestrogeen (oestrogeendominantie). Oestrogenen overheersen dan het hormonale systeem.

Hoe werkt testosteron?

Testosteron is opgebouwd uit vetten. Het wordt in het bloed gebonden aan verschillende eiwitten: 2 tot 3% van het testosteron is vrij in het bloed aanwezig. Een percentage van 20 tot 40% van het testosteron is gebonden aan albumine (eiwit) en 60 tot 80% van het testosteron is zeer vast verbonden met het zogenaamde Sex Hormone-Binding Globulin (SHBG)(2).
De gebonden testosteron wordt inactief door het bloed vervoerd voor andere functies in het lichaam.

Het vrije testosteron neemt alle bekende symptomen met zich mee. Veel bodybuilders willen een zo hoog mogelijke hoeveelheid vrije testosteron, omdat dit de hoeveelheid spiermassa kan bevorderen. De anabole steroïden beïnvloeden het binden van het testosteron met de Albumine en SHBG, zodat er een hoger percentage vrij in het bloed blijft en spiergroei bevorderd. Echter, gezond is deze optie niet en er zijn natuurlijke manieren om de hoeveelheid vrij testosteron te verhogen(3).

Testosteron wordt gemaakt van cholesterol. Dit wordt in meerdere stappen omgezet, met behulp van bepaalde enzymen (hulpeiwitten). Deze enzymen zijn nodig om de ene stof in de andere stof om te kunnen zetten. Zie hiervoor de afbeelding: de enzymen zijn in een wit lettertype afgebeeld.
Voor een goede testosteronhuishouding (en ook aldosteron en cortisol) dienen deze enzymen allemaal voldoende aanwezig te zijn(4). Bij gebrek of overschot van een van de enzymen kunnen voorlopende stoffen ophopen en hierdoor kunnen de hoeveelheden aldosteron, cortisol en testosteron uit balans raken met geslachtsproblemen tot gevolg.
Opvallend: bij onvoldoende aanwezigheid van het enzym CYP21 (21-hydroxylasedeficiëntie) ontstaan klachten die overeenkomen met PCOS zoals acné, onregelmatige cyclussen en overbeharing(5).

Hoe werken receptoren en waarom zijn ze belangrijk?

Het effect van de hoeveelheid vrije testosteron in het bloed vind pas plaats als het opgevangen wordt door receptoren van bepaalde doelcellen. Als een receptor het testosteron opvangt, komt de testosteron bij het DNA van die cel aan en kan het zijn werk gaan doen. Echter, de gevoeligheid van deze receptoren is van grote invloed op het effect van het ronddwarrelende testosteron. Anders gezegd: als er bijvoorbeeld veel mensen om jouw huis heen lopen, kun je niet met ze in contact komen voordat je de deur open doet. De deur staat gelijk aan de receptor: als de deur op slot zit of moeilijk open gaat, blijven de mensen om je huis heen wandelen of blijft de testosteron dus om de cel heen bewegen. De gevoeligheid van de receptoren waar testosteron op past (of omgezet DHT, zie afbeelding) is afhankelijk van het aminozuur glutamine. De hoeveelheid glutamine-moleculen op deze receptoren bepaald in welke mate testosteron toegelaten wordt in de cel. Als dit er zo’n 11 zijn, wordt testosteron makkelijk toegelaten. Als het er zo’n 30 zijn, wordt testosteron nagenoeg niet toegelaten en bij 40 is er een complete ongevoeligheid voor het hormoon.

Testosteron bij vrouwen met PCOS

PCOS (en andere stoornissen in vruchtbaarheid maar ook in gedrag) kan samenhangen met de lage aantallen glutaminemoleculen aan de receptoren die testosteron opnemen. Er hoeft dan niet per sé veel testosteron in het bloed aanwezig te zijn, maar de gevoeligheid en de mate van opname is dan hoog. Dezelfde hoeveelheid testosteron als bij een gezonde vrouw kan dan bij een vrouw met PCOS voor problemen zorgen.

Toch zijn er ook veel vrouwen met PCOS die weldegelijk hogere testosteronwaardes hebben. De oorzaak hiervan is niet geheel bekend, maar het komt veelal voort uit de eierstokken: die maken teveel testosteron aan. Vermoed wordt dat de insulineresistentie waar veel vrouwen met PCOS mee kampen, een aanleiding is voor deze overproductie. Omgekeerd zijn hoge testosteronwaardes van invloed op de mate waarop je last hebt van insulineresistentie. Er is sprake van een kip en het ei verhaal: wat precies de oorzaak en het gevolg is, is nog niet duidelijk.

CONCLUSIE

Uit de tekst kunnen verschillende conclusies worden getrokken:

– Hoe hoger de SHGB en Albumine waardes zijn, hoe minder vrij testosteron er in het bloed rond circuleert en dus hoe minder testosteron er in aanraking komt met de receptoren van de doelcellen van testosteron.
– Hoe meer glutaminemoleculen er aan een dergelijke receptor gebonden zijn, hoe minder gevoelig deze receptor wordt om vrij testosteron op te nemen en hoe minder testosteron zijn werk kan doen in de cellen (omdat het dus minder wordt toegelaten).
– Hoe minder er sprake is van insulineresistentie, hoe minder testosteron wordt aangemaakt door de eierstokken. Een hogere gevoeligheid voor insuline resulteert in normalere testosteronwaardes.

Volgende keer ga ik in op de wisselwerking tussen testosteron en andere geslachtshormonen én wat je zelf kan doen om het effect van testosteron bij jou te verminderen.

Bronnen:

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Hoe jouw omgeving je tegenwerkt en wat je er zelf aan kan doen

17 november 2018

by Loes Reus with No Comment PCOS Verdieping

Dit verhaal gaat over Sofie. Sofie is een jonge vrouw van 30 jaar en werkt parttime als hoofdcaissière bij een groot supermarktketen. Ze woont samen met haar man Thomas, die een eigen bedrijf heeft in de handel van autobanden. Ze hebben geen kinderen.

Sofie en Thomas hebben allebei overgewicht. Hoewel Thomas hier geen problemen door ervaart, voelt Sofie zich futloos. Ze ervaart schommelingen in haar menstruatiecyclus en stemmingswisselingen. Ze is erg somber de laatste tijd, wat invloed heeft op haar relatie met Thomas. Er zijn vaker ruzies en Thomas vindt dat Sofie zeurt. Hij heeft allang al aangegeven dat ze eens moet stoppen met al dat snoepen, als ze er zo’n last van heeft.
Nadat Sofie haar frustraties heeft gedeeld bij haar kaartersclubje, wordt haar door een vriendin geadviseerd contact op te nemen met een diëtist. Hier krijgt ze tips om haar voedingspatroon aan te passen met het doel om af te vallen. De diëtist maakt een op maat gemaakt plan voor Sofie om zelf wat aan haar situatie te doen.

Klinkt goed! Sofie is ervan overtuigd dat ze het doel gaat halen wat ze voor ogen heeft. Ook Thomas en de vriendinnen van de kaartersclub zijn enthousiast. Met de tips van de diëtist kan Sofie haar eetgedrag aanpassen en zullen haar klachten verminderen.

Wat denk jij? Gaat het Sofie lukken?

In de praktijk komen situaties zoals bij Sofie heel vaak voor. Veel mensen starten met goede moed met het aanpassen van hun leefstijl. Toch liegen de cijfers er niet om:

In 2017 had 49% van de Nederlanders boven de 18 jaar overgewicht.(1)
8,8 miljoen mensen in Nederland is chronisch ziek. Dit is 52% van de bevolking. (2)
10% van de vrouwen heeft PCOS. (3)

Verwacht wordt, dat deze cijfers alleen maar gaan toenemen – zolang we zo doorgaan.

Hoe kan dat nou? Als iedereen net als Sofie te horen krijgt wat zij moet doen?

Mensen zoeken graag een oplossing voor de problemen die ze ervaren.
Echter, er heerst een hardnekkige denkfout(4). Iemand die zelf problemen ervaart, denkt de oplossing ook volledig bij zichzelf te kunnen vinden.

Dit kent twee fases:

1: De oplossing ligt bij mezelf en ik zoek geen hulp.
2: De oplossing ligt bij mezelf, maar ik zoek wel hulp.

We gaan massaal in therapie, naar de sportschool of op dieet. Hoewel de persoonlijkheidspsychologie hier inderdaad ontwikkelmogelijkheden over beschrijft en erkend, is er sprake van een ‘ondergeschoven kindje’:

De invloed van sociale omstandigheden.

We hebben allemaal de neiging om het gedrag van mensen te verklaren door ons te richten op de persoonlijkheid van diegene:

‘Dat lukt Tim wel, Tim is een doorzetter!’
‘Dat is niks voor Charissa, ze heeft totaal geen concentratie.’
‘Piet kan niet presenteren, hij is ontzettend verlegen’

Het voelt wellicht veilig of logisch om te denken dat dit klopt.
Hierdoor lijkt het immers dat je de oplossing kan vinden bij jezelf, je hebt er macht over. Als iets je lukt, komt het door jou en als iets je niet lukt komt het ook door jou (en kan je besluiten het zelf te leren).

Echter, we zijn sociale wezens. Theorieën als ‘the need to belong’ en de piramide van Maslow onderkennen dit. De piramide van Maslow illustreert hoe de verbondenheid met andere mensen de emotionele processen en motivaties sterk kan beïnvloeden (5). Hiermee wordt bedoeld dat verbondenheid met andere mensen vóórgaat: het doel om bijvoorbeeld vijf kilo af te vallen is uiteindelijk minder belangrijk.
In de praktijk betekend dit bijvoorbeeld: als je als doel stelt vijf kilo af te willen vallen en in het proces merkt dat dit te grote veranderingen met zich mee brengt op sociaal gebied, zal je bezwijken en de sociale verbindingen weer verbeteren.

Een studie van de universiteit van Michigan (USA) concludeerde dat mensen met voldoende ondersteunende sociale relaties over het algemeen minder opties nodig hebben om een optimale keuze te maken in vergelijking met mensen die duidelijk minder gewaardeerde sociale relaties hebben (6).

Conclusie: we worden beïnvloed door onze omgeving, ook als het gaat om onze ogenschijnlijk individuele prestaties. Tim kan een doorzetter zijn omdat hij zich gesterkt voelt door zijn vrienden en familie. Charissa heeft al zo vaak gehoord dat ze een dagdromer is, dat ze zich mogelijk niet geconcentreerd inzet en Piet zou best wel eens in een vertrouwde setting heel goed kunnen presenteren.

Terug naar het verhaal van Sofie. Hoe zou zij haar doel kunnen bereiken in haar situatie?
Is de kans groot dat zij blijvend resultaat behaald met de individuele tips?

Waarschijnlijk niet.

Wat Sofie zou helpen, is als ze haar context gaat veranderen.

Lid worden van een actieve sportvereniging.
De kaarters uitnodigen voor een wandeling.
Een maatje zoeken die al meer bekend is op het gebied van gezondheid.
Met Tomas een plan opstellen om thuis samen aanpassingen door te voeren op het gebied van voeding – wat bij hen beiden past.

Want hoe jouw omgeving wordt, wordt jij ook.
En de uitzonderingssituaties die er altijd zullen blijven, wegen dan lang niet zo zwaar.

Mijn doel van dit artikel is om jou eens te laten nadenken over jouw sociale omgeving.
Het is aan jou de beweging in gang te zetten om die geschikte context te creëren.
Vervolgens zorgt die context ervoor dat je jouw doelen kan gaan behalen.

Wat werkt mee? Welke situaties liggen in lijn met jouw doel?
Wat werkt niet mee? Kan je dat veranderen?

Denk daar dit weekend eens over na. En DOE vervolgens vooral: alleen dat wat je toepast is uiteindelijk echt van waarde.

Bronnen:

Volwassenen met overgewicht en obesitas 2017, Volksgezondheid en Zorg, RIVM
Chronische ziekten en multimorbiditeit, Cijfers en Context, Volksgezondheid en Zorg, RIVM
Stichting PCOS, Wat is PCOS, https://www.stichtingpcos.nl/alles-over-pcos/wat-is-pcos/
Sociale Psychologie, Elliot Aronson, 2012
Maslow, A. H.(2013). A Dynamic Theory of Human Motivation. Black Curtain Press.
Supportive Social Relationships Attenuate the Appeal of Choice, Psychological Science, O. Ybarra, David S. Lee & R. Gonzalez, 2012

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

In gesprek over PCOS: het verhaal van Joy

25 oktober 2018

by Loes Reus with No Comment In gesprek over PCOS PCOS Persoonlijk

Een tijdje terug, maar weer een ‘in gesprek met’! Dit keer met Joy.

Joy heeft mij in de plaatselijke krant zien staan en nam met mij contact op. We hebben een gesprek gehad waarbij ze veel deelde van haar situatie. Vandaag deel ik dit met jullie.

Joy is een vrouw van 36 jaar die samenwoont met haar man en twee kinderen. Ze werkt als verpleegkundige en heeft een eigen onderneming in dezelfde sector. Joy’s moeder had soortgelijke vruchtbaarheidsproblemen en bij haar zus is ook PCOS geconstateerd.

Voorafgaand aan de diagnose

Joy was zestien jaar toen ze voor het eerst menstrueerde. Dit was gelijk al dusdanig onregelmatig, dat zij vrij snel hierna startte met de pil. Dit zette ze door tot ze wegens een kinderwens stopte op 26 jarige leeftijd: ‘Ik heb altijd de verwachting gehad dat ik gewoon vruchtbaar was. Achteraf gezien had ik misschien beter moeten nadenken over mijn keuze voor de pil, maar ik wist niet beter en dit werd mij geadviseerd.’

Hoewel Joy wel blijvende klachten had zoals acne, overbeharing, stemmingswisselingen en de eeuwige strijd met haar gewicht, heeft ze geen verdere stappen gezet ter oriëntatie naar de oorzaak hiervan in de periode voor ze stopte met de pil. Ze ervoer zelfs hartkloppingen in deze periode: ‘De cardioloog schreef mij Bisopronol voor, om de symptomen tegen te gaan. Hier schrok ik achteraf van, toen ik er achter kwam dat dit met de pil te maken had.’

Toen ze stopte, bleef haar menstruatie volledig uit. Vanaf dat moment begon de zoektocht – en vanwege haar zeer grote en levendige kinderwens was er haast bij geboden. Eenmaal bij de gynaecoloog werden de cysten op haar eierstokken snel duidelijk en PCOS was een feit. Joy en haar man twijfelde niet en gingen gelijk in op het advies van de artsen: starten met clomid en pregnyl.

Sinds de diagnose

Joy reageerde heftig op de behandeling vanuit het ziekenhuis en er vond snel overstimulatie plaats. Joy vertelt: ‘Ik reageerde heel heftig op de hormooninjecties. Bij hele lage doseringen werden er teveel eitjes groot, en niet maar 1 of 2. Met als gevolg dat we dan de poging moesten staken, omdat er anders mogelijk veel te veel eitjes groot werden en konden springen na het spuiten van de Pregnyl.
Toen de timing op een gegeven moment goed was, na zo’n 7 maanden, mocht ze pregnyl spuiten. Bij de eerste keer was ze zwanger en werd haar zoon geboren, twee jaar nadat de diagnose werd gesteld.

Na de voorspoedige zwangerschap en de geboorte van het gezonde kind, besloten Joy en haar man niet lang te wachten: er was een wens voor een tweede kindje. Sneller dan verwacht werd zij op een natuurlijke manier zwanger. Dit was nog wel even spannend: in de periode dat Joy zwanger raakte was zij al bezig met het ziekenhuistraject en had zij Duphaston geslikt.

Gelukkig bleef het kindje halsstarrig vasthouden aan haar plan en werd wederom na een fijne zwangerschap een dochter geboren.

Het plaatje was compleet en Joy koos voor anticonceptie: de Mirena-spiraal. Dit beviel haar zo slecht dat dit van korte duur was. Ze had veel last van doorbraakbloedingen en stemmingswisselingen door deze anticonceptie. Na een korte periode van condoomgebruik heeft Joy zich laten steriliseren, wat erg goed bevalt.

Eigen acties

Joy heeft naast de ondersteuning van het ziekenhuis om zwanger te worden, geen verdere acties uitgevoerd die specifiek met PCOS te maken hadden. Ze heeft geen andere poli’s, coaches, therapeuten of alternatief artsen bezocht.

Wel heeft Joy contact gezocht met een schoonheidsspecialiste, waar ze zes-wekelijks heen gaat vanwege haar onzuivere huid: ‘Ik heb die eeuwige ‘krentenbaard’, zoals ik het zelf noem. Het blijft maar komen.’

Daarnaast heeft Joy meerdere diëten gevolgd voor haar overgewicht. Ze heeft 85 kilo gewogen, waar ze met haar 1,65 meter last van had. Momenteel weegt ze 68 kg, maar noemt ze zelf: ‘Ik heb geen rust in mijn voeding. Als ik op vakantie ga, vliegen de kilo’s er aan en die tijdens het afvallen zijn de laatste kilo’s zo hardnekkig. Een terugval ligt heel snel op de loer. Ik weet wat het is om gezond te eten, maar weet niet hoe ik mijn voedingspatroon zo moet aanpassen dat het zich ook fysiek bij mij uitbetaald.’ Zo heeft Joy Cambridge gevolgd, met een goed resultaat. Maar dit resultaat heeft ze niet vastgehouden: ‘Zodra ik ga crashen, val ik wel af ja.’

Zo nu en dan bezoekt Joy een paragnost, die wel aangaf dat Joy een sterk schommelende bloedsuikerspiegel heeft.

Aanwezige behoeftes

Joy is erg gelukkig met haar gezin en ervaart hier volledig rust in: ‘Dat ik onregelmatig menstrueer, vind ik niet zo erg. Al moet ik zeggen dat er redelijk een lijn in zit na mijn tweede bevalling. Waar ik vooral meer grip op wil is mijn gemoedstoestand: ik voel me vaak zo ‘vlakkig’, ervaar een gevoel alsof mijn emoties niet kloppen en dit sluimert de hele tijd. Tijdens mijn zwangerschappen ervoer ik dit niet.’

Ook vervolgt ze: ‘Ik wil graag rust wat betreft mijn voeding. Dat ik echt een werkbare manier vind en hier echt een gewoonte van maak. Nu volg ik de foodsisters en dit houd ik vol. Toch ervaar ik geen rust in mijn lichaam: ik kan zo oneindig veel door blijven eten als ik wil en heb nog geen werkende gewoontes ontwikkeld.’

Over het ziekenhuistraject is Joy niet erg tevreden: ‘Er is nog zoveel ruimte voor verbetering voor wat betreft erkenning van PCOS. Als tieners klachten ervaren, zou er al beter gesignaleerd kunnen worden. Ook bij de diagnose kan veel beter geïnformeerd worden: ik werd op dat moment overrompeld en echt geleefd. Ik was een nummer en kon gewoon deelnemen aan de standaard procedure.’

Wat valt mij op?

Joy’s grootste behoefte licht momenteel bij haar fysieke fitheid. Hoewel ze gezond eet, drie keer in de week traint (bootcamp) en positief in het leven staat, voelt ze de PCOS-klachten sluimeren en draagt ze een aantal symptomen steeds met zich mee.

De foodsisters hanteren een gevarieerd en gezond aanbod aan voedingsmenu’s en recepten. Ze bieden kant en klare informatie die je zo over kan nemen en in je week kan toepassen.

Het valt mij op dat Joy bereidt is te koken,de recepten goed vol weet te houden en dit naar tevredenheid doet. Als ik haar echter vraag of ze echt weet wat ze eet, geeft ze aan zich niet te verdiepen in hoeveelheid calorieën, macronutriënten en micronutriënten.
Wat betreft calorie-inname: ook teveel van gezonde voeding laat je niet afvallen.
Wat betreft macro-nutrienten: een ‘verkeerde verdeling’ van koolhydraten, vetten en eiwitten, kan afvallen moeilijker maken.
Wat betreft micro-nutrienten: een gebrek aan bepaalde vitaminen en mineralen blijkt verbonden te zijn aan een grotere kans op PCOS. Ook zijn veel vitaminen, mineralen en spoorelementen van invloed op het effect van stress op het lichaam en de werking van schildklier, hypofyse en hypothalamus – allen belangrijk voor een goede hormoonbalans.

Dit kan verklaren waardoor het bijvoorbeeld bij Cambridge wel lukte: deze hoeveelheden zijn afgemeten en hoewel ik geen voorstander ben van Cambridge, is dit vaak wel correct afgemeten.

Ik denk dat zodra Joy weet wat zij wel nodig heeft en hoe ze dit over haar dag kan verdelen, er meer resultaat geboekt kan worden. Op die manier kan je etentjes, weekendjes weg of vakanties ook beter vorm geven: je vergroot simpelweg je inzicht.
Om te weten wat past bij Joy’s situatie, heb ik haar een voedingsadvies gegeven dat bij mij goed heeft gewerkt, inclusief berekening.
Persoonlijk ben ik van mening dat een lichaam dat goed gevoed is, zorgt voor een gevoel van rust. Processen komen in balans en hormonen daarbij ook zo veel mogelijk.

Als gevolg hiervan zou dit ook een positief effect kunnen hebben op haar huid en stemmingswisselingen.

Naast het aspect voeding hoor ik aan het verhaal van Joy dat zij een volle agenda hanteert. Ze noemt zelf ook dat ze het fijn vind actief te zijn. Echter neemt een dergelijke levensstijl met drukke dagen en weinig tijd om bij te komen veel stress met zich mee – het vraagt veel actie van het lichaam. In combinatie met een lage vitamine-inname (ze slikt immers geen supplementen) kan er vrij veel van de bijnieren gevraagd worden. Dit kan doorwerken in de mate waarin zij PCOS-klachten ervaart.

Dank je wel Joy, voor het open gesprek en het delen van je ervaring. Ik ben benieuwd wat de tips voor je gaan doen!

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

In gesprek over PCOS: het verhaal van Megan

16 augustus 2018

by Loes Reus with No Comment In gesprek over PCOS PCOS Persoonlijk

Afgelopen week heb ik gesproken met Megan. Het was een avontuur elkaar te treffen vanwege de vele activiteiten in de stad waar we afspraken en hadden daarom een to-the-point gesprek. Maar ook een prettig gesprek! Het was alle moeite meer dan waard, dank je wel Megan!

Megan is een vrouw van 29 jaar. Ze woont samen met haar man en werkt als verpleegkundige op de intensive care in een ziekenhuis. Ze weet sinds ongeveer een half jaar dat ze PCOS heeft. PCOS komt niet in haar familie voor.

Voorafgaand aan de diagnose

Megan werd op haar 14^e voor het eerst ongesteld. Dit was gelijk onregelmatig, dus startte zij niet lang daarna met de pil: ‘Ik vond het vooral erg onhandig toen allemaal. Ik wist niet wanneer ik ongesteld ging worden en mijn menstruaties duurde soms wel twee weken. In combinatie met voetbal en die leeftijd vol onzekerheden vond ik de zekerheid van de pil erg prettig.’ Ze startte met de microgynon 30, stapte daarna over naar de Diane 35 vanwege haar acné en ging vervolgens weer over naar de Yasmin omdat de Diane erg veel invloed had op haar stemming. Uiteindelijk heeft ze de overstap gemaakt de Rosal-anticonceptiepil.

In de periode dat Megan de pil slikte merkte ze niet veel bijzonders aan haar lichaam. Ze had wel acné klachten en merkte ook wel op dat ze snel aan kwam in gewicht, maar linkte dit nog niet aan verstoorde hormonen. Stemmingswisselingen schreef ze af op het gebruik van de anticonceptiepil.

In 2015 heeft Megan wel last gehad van een verkleving in haar baarmoeder en eierstokken. Ze is hier toen voor behandeld in het ziekenhuis en er werd geen PCOS opgemerkt. Behandelaars geven echter aan dat hier ook niet naar werd gekeken..
Toen Megan in mei 2017 stopte met de pil vanwege hun kinderwens, begon de onregelmatigheid van haar cyclus op te vallen. Dit schommelde tussen de 20 en 50 dagen. Wel denk Megan vrij zeker te zijn dat het echt cyclussen zijn, en geen tussentijdse bloedingen.

Snel hierna werd PCOS vastgesteld.

Sinds de diagnose

Megan’s eerste gynaecoloog deed luchtig over de diagnose en hield het klein. Toen Megan een andere gynaecoloog kreeg, ervoer ze meer steun en begrip.

Vanaf het moment van de diagnose is Megan zich gaan inlezen op internet: ‘Er is al veel informatie op internet te vinden. Toch ervoer ik het als best verspreid en soms ook tegenstrijdig. Vanuit mijn werk had ik toegang tot een wetenschappelijke database. Hier heb ik veel informatie op kunnen doen over PCOS, oorzaken, insulineresistentie en mogelijkheden om de vruchtbaarheid te verhogen. Ook gebruikte ik sites als Merkmanual, het farmaceutisch kompas en Stichting PCOS.’ Megan geeft aan op een gegeven moment weer gestopt te zijn met het lezen van informatie en zich vooral op haar eigen proces te richten: ‘De informatie van andere vrouwen en de vele persoonlijke verhalen werden soms meer een last dan een kracht.’

Al vóór de diagnose PCOS hadden Megan en haar man al een kinderwens. Ze kozen er dus gelijk voor de behandeling aan te gaan toen de diagnose gesteld werd. Vanuit het ziekenhuis werd ook de twijfel uitgesproken of Megan’s lichaam überhaupt in staat is om te ontwikkelen naar gebalanceerde hormonen. Dit alles maakte de keuze makkelijk: ze startte met Clomid, 50 mg. Hier reageerde ze echter erg heftig op waardoor overstimulatie plaats vond en er 10 follikels versneld rijpten. ‘Ik heb vijf dagen Clomid geslikt op de laagste dosering en ik voelde mij slecht. Ik werd een heks, het deed zo veel met mijn humeur!’

Megan ging over op het spuiten van Pregnyl. Hier heeft zij zes rondes van achter de rug. Bij Pregnyl begin je met het spuiten van hormonen op de derde dag van je menstruatie. Dit doet Megan drie dagen achtereen en vervolgens om de dag tot er voldoende rijping van een follikel is.
Bij drie van de zes rondes was er wederom sprake van overstimulatie. De kans op een meerling is dan zodanig groot, dat geadviseerd wordt te wachten met een eventuele bevruchting tot de volgende ronde. Bij twee van de zes rondes was de rijping goed verlopen en dus een kans op bevruchting. Dit is nog niet gelukt. Op het moment dat Megan en ik elkaar spreken is zij in afwachting of ze in deze zesde ronde bevrucht is – hiervoor dien je altijd twee weken te wachten voordat je een test kan vertrouwen.

Eigen acties

Megan neemt het proces naar een zwangerschap erg serieus: ‘Mijn man en ik hebben een hele sterke kinderwens. Als dit uiteindelijk niet lukt, willen we graag adopteren.’
Megan probeert alles wat binnen haar macht ligt te controleren. Ze stuurt mij na ons gesprek een aantal overzichten waarop ze de voortgang keurig bijhoudt. De overzichten zetten haar woorden kracht bij: ‘Het is een intensief traject met veel afspraken.’ Zo’n twee tot drie keer per week brengt ze een bezoek aan de gynaecoloog om de ontwikkelingen bij te kunnen houden. Tijdens zo’n afspraak wordt gekeken hoe dik de baarmoederwand is en hoe ver de follikelrijping is. Ook houd Megan een cycluskaart bij om haar ovulatie in kaart te brengen.

Megan heeft vanuit haar werk na een bezoek aan de bedrijfsarts vrijstelling gekregen voor de nachtdiensten: ‘Ik draai nu alleen nog dagdiensten en avonddiensten. De nachtdiensten werden mij teveel in combinatie met alle afspraken ten behoeve van mijn zwangerschap.’
Ook kreeg ze de mogelijkheid om ondersteuning te krijgen van een medisch maatschappelijk werker. Hier ervoer ze echter geen steun. Ze heeft daarna de overstap gemaakt naar een medisch psycholoog, waar ze middels de RET methode cognitieve gedragstherapie volgt: ‘Ik kan bij haar mijn hart luchten en ze helpt mij anders met mijn gedachten om te gaan, zodat ik mij beter leer voelen.’ Ze bezoekt de psychologe zo’n twee keer per maand.

Megan ontvangt nu hulp, maar van nature wilt ze graag volledig zelf de kar trekken. Ze geeft aan: ‘Ik wil het graag zelf kunnen. Hulp moet mij twee keer aangeboden worden, voordat ik er over ga nadenken. Soms voelt het sowieso alsof ik faal als vrouw.. Zwanger worden hoort toch gewoon te lukken? Ik kan best gefrustreerd raken als ik over mijn PCOS nadenk, waarom ik? Wat heb ik gedaan dat ik dit verdien?’

Megan is Rooms-katholiek opgevoed en struggelt hier soms mee. Ze voelt onbegrip over onderwerpen als PCOS; waarom zouden goede mensen dit krijgen en waarom zijn er ook mensen die ondanks slechte omstandigheden per ongeluk zwanger worden?

Megan ervaart veel steun vanuit haar partner en vanuit haar werk. Ze heeft wel moeten zoeken naar een manier om het te vertellen: ‘Ik wilde het eerst voor mezelf houden. Maar zo’n intensief traject geheim houden is lastig – ik moest de waarheid gaan verdraaien en dat vond ik niet fijn. Gelukkig krijg ik veel steunende reacties.’

Qua leefstijl slikt Megan supplementen, rookt ze niet en drink ze nauwelijks alcohol en geen koffie. Ze heeft advies gekregen bij een diëtist hoe ze het beste met insulineresistentie om kan gaan. Ze weet de weg, maar voert het niet altijd consequent uit: ‘Ik ben een emotie-eter dus dat is lastig voor mij.’

Aanwezige behoeftes

Megan ervaart vermoeidheid en stress door het traject. Als ik haar vraag of ze PCOS accepteert, geeft ze aan dat dit niet zo is. Ze zou wel willen leren te accepteren dat het is zoals het is, al ziet ze daar nu naar eigen zeggen weinig ruimte voor: ‘De focus ligt echt op een zwangerschap. Dat is onze grootste behoefte en daar richten we ons nu volledig op.’

Wat valt mij op?

Ik heb een fijn gesprek gehad met Megan en ik hoop dat de wens van haar man en haarzelf snel vervult zal worden.

Wat mij voornamelijk opvalt is de drang naar controle en ‘macht’ over de situatie. Alles wordt bijgehouden en gecontroleerd en ik begrijp dat dit bij zo’n grote wens heel logisch voelt om te doen. Sterker nog, ik herken ook wat ze doet. Zelf heb ik ook tijden alles bijgehouden en echt de focus op mijn cyclus gehad, en dan was er nog niet eens sprake van een kinderwens.

Toch denk ik dat deze manier veel stress met zich mee brengt, bewust en onbewust. In mijn ogen verraad het een beetje de twijfel of het wel gaat lukken: als je vanuit vertrouwen leeft, durf je los te laten. En andersom: als je twijfelt of het wel goed komt en angst hebt voor deze uitkomst, klamp je alles vast wat mogelijk is: je drang naar controle wordt steeds sterker.
Maar die stress die dat met zich mee brengt, eist mogelijk zijn tol.

Het is voor mij heel simpel om dit te zeggen nu, vanaf de zijlijn en zonder die grote kinderwens. Toch denk ik dat daar een stuk van de oplossing ligt, een stuk naar acceptatie, rust en meer geluk. Wat als klap op de vuurpijl vaak ook leidt naar meer kans van slagen.

Dit betekend in mijn ogen niet dat ze alles anders zou moeten doen.. Een medisch traject kan heel helpend zijn. En ik hoop ook echt dat het je snel gaat helpen, Megan!

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

In gesprek over PCOS: het verhaal van Kim

10 augustus 2018

by Loes Reus with No Comment In gesprek over PCOS PCOS Persoonlijk

Afgelopen week heb ik gesproken met Kim. We hadden afgesproken bij een stationscafé en wat een fijne ontmoeting was dat! Elke keer als ik in contact kom met iemand uit mijn doelgroep weet ik weer zo zeker; dit is de kant die ik op moet gaan, dit is waarvoor ik het doe. Jullie energie, ervaringen en behoeftes geven mij veel sturing en mijn ‘why’ wordt weer extra duidelijk voor me.

Er hebben een aantal vrouwen gereageerd, waar ik mee in gesprek ben gegaan. Zolang ik toestemming krijg, deel ik mijn gespreksverslagen graag met je omdat het inzicht, informatie en erkenning kan geven.

Kim had een van mijn eerdere uitwerkingen gelezen en stuurde mij bericht; dat wilde zij ook wel! Ze is 29 jaar en woont samen met haar vriend. Sinds twee jaar is zij bekend met het feit dat ze PCOS heeft, al ervaarde ze al langer bepaalde symptomen. Hoewel PCOS niet aangetoond erfelijk is in haar geval, kwamen haar moeder en oma wel vervroegd in de overgang. Dit gebeurde rond hun 35^e levensjaar. Ook had Kim’s moeder last van hevige bloedingen.

Voorafgaand aan de diagnose

Kim werd toen zij 12 was voor het eerst ongesteld. Het verliep soepel: een regelmatig ritme met weinig opmerkelijks. Ze ging al vrij snel aan de pil. Ze is op haar 20e van pil veranderd, van de Microgynon 30 de Diane 35 vanwege aanhoudende acné.
Toen ze 22 jaar was wilde Kim afvallen. Ze ging eerst aan de slag met verschillende dieten (zie: eigen acties) en nam vervolgens een gewichtscoach in de hand. Ook is ze toen gaan sporten. Echter, de resultaten bleven nagenoeg uit. Op advies van haar coach is ze toen gestopt met de pil (ze was toen 27). Toen hierna bleek dat haar menstruatie uit bleef, werd al snel PCOS vastgesteld door de gynaecoloog. Op hun advies is zij in november 2016 weer gestart met de pil.

Hoewel Kim klachten ervaarde als overgewicht en acné, haarverlies en moodswings, had ze voor de diagnose niet het idee dat ze PCOS had en kende ze het ook niet. De acné en het haarverlies waren vooral in tijden zonder pil aanwezig en ze heeft tussen haar 12^e en 27^e continu de pil gebruikt.

Sinds de diagnose

Kim is in de periode na haar diagnose veel aangekomen in gewicht en wilde in februari 2018 het doel weer gaan oppakken om gewicht te verliezen. Ze heeft hiervoor opnieuw aangeklopt bij de huisarts; hoe kan het nou dat het niet lukt? De huisarts gelooft niet dat het een bijzonderdere oorzaak heeft en verwijst haar door naar zijn diëtist. Kim vertelt: ‘Ik heb deze optie aangegrepen, gewoon om de huisarts te laten zien dat de gewone weg niet werkt. Ja, ik val wel iets af, 100 gram in twee weken. Hoewel de diëtist erg enthousiast is, zakt het lood mij hiervan in de schoenen.’

Kim ervaart sinds de diagnose meer symptomen, mede door het onregelmatige slikken van de pil: ‘Mijn huid wordt onrustiger als ik geen pil slik en mijn haaruitval neemt toe. Ik heb geen last van overbeharing. Verder verandert mijn gewicht niet bij wel of geen pilgebruik. Ik heb wel het idee dat ik emotioneler ben als ik de pil gebruik.. Ik kan echt periodes erg verdrietig zijn zonder verklaarbare reden. Ik kan echt periodes erg verdrietig zijn zonder verklaarbare reden. Ik huil dan om bijna alles.’

Haar overgewicht begint invloed te hebben op andere processen in het lichaam. Hoewel het PCOS klachten kan verergeren, heeft Kim sinds kort ook last van hielspoor en neemt haar lenigheid en energie af. Ze geeft aan zich dagelijks beperkt te voelen door haar gewicht.

In juni 2018 is Kim weer gestopt met de pil vanwege een groeiende kinderwens. Ze is zich meer bewust geworden: hoewel zij nog geen kinderwens had, begint die nu wel versneld te ontwikkelen. ‘Het voelt soms wel alsof de tijd dringt’. Ze heeft binnenkort een afspraak bij het Erasmus ziekenhuis om hier het lifestyle-programma te gaan volgen.
Vanuit het ziekenhuis is al wel vertelt dat haar BMI onder de 34 moet zijn om deel te nemen aan hormoonbehandelingen ten behoeve van een zwangerschap. Hier kijkt Kim naar eigen zeggen nog wel erg tegenop.

De partner van Kim is meegaand en accepteert het syndroom. Toch voelt het voor Kim soms wat alleen: ‘ik zou graag willen dat we deze kar meer samen zouden trekken. Het zijn nu nog echt mijn klachten en behoeftes waar we over praten, nog niet die van ons.’
In haar verdere omgeving deelt Kim haar emoties en ervaringen wel. Ze wilt mensen vooral bewuster maken en informeren, het is niet allemaal vanzelfsprekend.

Eigen acties

Haar doel om gewicht te verliezen heeft Kim voorafgaand aan de diagnose serieus genomen. Zo heeft zij zo’n 2,5 jaar Weight Watchers gevolgt, het Dr Atkins dieet aangegrepen en het South Beach dieet gedaan. Alles zonder blijvend resultaat.

Daarnaast heeft Kim hulp gezocht bij een voedingspsychologe. Die adviseerde haar echter bij de eerste kennismaking direct alles te vergeten wat ze over voeding had geleerd en zich te focussen op het loslaten van haar ‘eetverslaving’. Ze gaf haar de gegevens van een anonieme praatgroep voor eetverslaafden.
Dit schoot bij Kim zo verkeerd dat de bezoeken aan de psychologe geen vervolg hebben gekregen.

Om beter met haar emoties om te kunnen gaan heeft Kim eens deelgenomen aan een emotiemeditatie onder de naam AUM. Door in een dergelijke meditatie veel aandacht te geven aan je verschillende emoties, kan je jezelf op een pure manier uitten en ontladen – is het idee. Dit heeft Kim toen veel goed gedaan. Ook yoga heeft ze uitgevoerd en dit beviel haar goed. Dit leerde haar vooral om te ontspannen en te ontstressen: ‘Even een momentje voor mezelf’.

Qua supplementen heeft Kim al veel dingen geprobeerd. Op het moment dat we elkaar spreken gebruikt ze vitamine B complex, D en omega 3. Echter, ze geeft aan hier niet volledig consequent in te zijn.

Aanwezige behoeftes

Als een rode draad door het verhaal van Kim loopt haar grote behoefte om op gezond gewicht te komen. Gedurende een langere periode is ze voornamelijk bezig geweest met het verliezen van gewicht. Een van haar dierbaren heeft laatst voor een Gastric Bypass(maagomleiding) gekozen. Ze vertelt: ‘Hoewel ik het een enorme drempel vind te gaan snijden in een gezond lichaam en ook zeker de nadelen ken, ben ik wel jaloers. Ik merk dat ik mijn contact met haar verminder omdat het mij ontzettend confronteert. Het doet zo veel met mij dat zij nu dunner is dan ik.’

Daarnaast spreekt Kim de behoefte uit die ze vooral had vlak na de diagnose. Het feit dat er PCOS bij haar werd geconstateerd was voor haar erg heftig. Ze belandde in een hoop emoties en vanuit frustratie en onrust is ze toen bevrediging gaan zoeken in eten. ‘Ik ervaarde weinig steun vanuit het ziekenhuis, zij richtten zich vooral op de groep vrouwen die zwanger willen worden. Dit was bij mij toen helemaal niet aan de orde en ik werd met wat standaard informatie naar huis gestuurd. Als er meer opvang was geweest, had ik er wellicht beter mee kunnen dealen.’

Kim ervaart momenteel ook een ‘overkill’ aan informatie. Er is veel aanbod, er zijn veel mogelijkheden en veel verschillende mensen zijn overtuigd van hun methode of aanpak. Maar Kim zoekt juist naar wat werkt voor haar, geeft zij aan.

Wat valt mij op?

Het gesprek met Kim vond ik erg prettig en helder. Ze praat open en eerlijk en laat zien wat er écht bij haar speelt. Het valt mij op dat ze best veel geprobeerd heeft, al voelt dat voor haar niet zo.

Ook valt het mij op dat Kim ervaarde wat ik ook heb ervaren. Zo hadden we beiden na de diagnose een ‘wat moet ik nu?’ gevoel. Ook de overkill en het vele zoeken herken ik.

Ik zie bij Kim een mega grote motivatie. Het is voor haar heel duidelijk wat ze het liefst zou willen en ze is zichtbaar bereid hier veel voor te willen doen.
Toch denk ik dat hier een holistische benadering voor nodig is. Dat betekent in mijn ogen focus op alle aspecten die bijdragen aan je welzijn. En binnen het aspect voeding de focus op álle lagen van de piramide uit mijn post van 27 juli. In Kim’s geval denk ik dat vooral haar gedachtepatronen een verschil kunnen gaan maken.

Als voorbeeld: Kim gaf aan haar koolhydraatinname te beperken. Echter, ze gaf ook toe dat ze haar ‘cravings’ niet in de hand heeft. In mijn beleving is dit de omgekeerde wereld: niet voldoende voeden aan de voorkant, bezwijken aan de achterkant. Resultaat: geen of negatief.

Aan de hoeveelheid informatie kan het niet liggen, er is genoeg. Of juist daardoor wel? Het valt mij op dat Kim hierdoor geen blijvende keuzes maakt. Wat kan je vandaag doen wat binnen jouw mogelijkheden ligt, wat je de rest van je leven op die manier zou kunnen volhouden? Waar je altijd voor blijft kiezen? Wat dus een blijvende verandering in je gedrag zal worden?

Het ideaalplaatje is niet leidend. Het is leidend wat jij nu kan doen wat past binnen jouw mogelijkheden. Een te grote stap leidt tot falen en falen tot demotivatie. Best funest als dat te vaak voorkomt.

Eigenlijk is het een kwestie van terug kunnen gaan naar de basis en dit optimaliseren. Hier zijn geen diepzinnige wetenschappelijk bewezen aanpakken voor nodig, maar wel zeker gedragsverandering. Ik zie dus vooral de ruimte bij Kim om hier begeleiding in te krijgen of zich op te focussen.
Om toch rust te ervaren of uitzonderingen in te kunnen schatten heb ik Kim geadviseerd contact op te nemen met een orthomoleculair therapeut, zoals bijvoorbeeld Iris de Goede. Zij kan middels bloedanalyse een persoonlijk advies geven wat betreft aanvullingen in je levensstijl.

Als ik het verhaal van Kim hoor, zie ik heel veel mogelijkheden. Ik geloof er echt helemaal in dat zij progressie kan maken. Er zal denk ik wel een verandering moeten komen van massale informatie en mogelijkheden van buitenaf naar kleine, consistente stappen van binnenuit.

Nogmaals dank Kim!

Deel dit artikel:

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Lees verder..

Blijf op de hoogte via mijn socials! Vooral op Instagram ben ik erg actief:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.