Afgelopen week heb ik gesproken met Megan. Het was een avontuur elkaar te treffen vanwege de vele activiteiten in de stad waar we afspraken en hadden daarom een to-the-point gesprek. Maar ook een prettig gesprek! Het was alle moeite meer dan waard, dank je wel Megan!

in gesprek met megan

Megan is een vrouw van 29 jaar. Ze woont samen met haar man en werkt als verpleegkundige op de intensive care in een ziekenhuis. Ze weet sinds ongeveer een half jaar dat ze PCOS heeft. PCOS komt niet in haar familie voor.

Voorafgaand aan de diagnose

Megan werd op haar 14e voor het eerst ongesteld. Dit was gelijk onregelmatig, dus startte zij niet lang daarna met de pil: ‘Ik vond het vooral erg onhandig toen allemaal. Ik wist niet wanneer ik ongesteld ging worden en mijn menstruaties duurde soms wel twee weken. In combinatie met voetbal en die leeftijd vol onzekerheden vond ik de zekerheid van de pil erg prettig.’ Ze startte met de microgynon 30, stapte daarna over naar de Diane 35 vanwege haar acné en ging vervolgens weer over naar de Yasmin omdat de Diane erg veel invloed had op haar stemming. Uiteindelijk heeft ze de overstap gemaakt de Rosal-anticonceptiepil. 

In de periode dat Megan de pil slikte merkte ze niet veel bijzonders aan haar lichaam. Ze had wel acné klachten en merkte ook wel op dat ze snel aan kwam in gewicht, maar linkte dit nog niet aan verstoorde hormonen. Stemmingswisselingen schreef ze af op het gebruik van de anticonceptiepil.

In 2015 heeft Megan wel last gehad van een verkleving in haar baarmoeder en eierstokken. Ze is hier toen voor behandeld in het ziekenhuis en er werd geen PCOS opgemerkt. Behandelaars geven echter aan dat hier ook niet naar werd gekeken..
Toen Megan in mei 2017 stopte met de pil vanwege hun kinderwens, begon de onregelmatigheid van haar cyclus op te vallen. Dit schommelde tussen de 20 en 50 dagen. Wel denk Megan vrij zeker te zijn dat het echt cyclussen zijn, en geen tussentijdse bloedingen.

Snel hierna werd PCOS vastgesteld.

Sinds de diagnose

Megan’s eerste gynaecoloog deed luchtig over de diagnose en hield het klein. Toen Megan een andere gynaecoloog kreeg, ervoer ze meer steun en begrip.

Vanaf het moment van de diagnose is Megan zich gaan inlezen op internet: ‘Er is al veel informatie op internet te vinden. Toch ervoer ik het als best verspreid en soms ook tegenstrijdig. Vanuit mijn werk had ik toegang tot een wetenschappelijke database. Hier heb ik veel informatie op kunnen doen over PCOS, oorzaken, insulineresistentie en mogelijkheden om de vruchtbaarheid te verhogen. Ook gebruikte ik sites als Merkmanual, het farmaceutisch kompas en Stichting PCOS.’ Megan geeft aan op een gegeven moment weer gestopt te zijn met het lezen van informatie en zich vooral op haar eigen proces te richten: ‘De informatie van andere vrouwen en de vele persoonlijke verhalen werden soms meer een last dan een kracht.’

Al vóór de diagnose PCOS hadden Megan en haar man al een kinderwens. Ze kozen er dus gelijk voor de behandeling aan te gaan toen de diagnose gesteld werd. Vanuit het ziekenhuis werd ook de twijfel uitgesproken of Megan’s lichaam überhaupt in staat is om te ontwikkelen naar gebalanceerde hormonen. Dit alles maakte de keuze makkelijk: ze startte met Clomid, 50 mg. Hier reageerde ze echter erg heftig op waardoor overstimulatie plaats vond en er 10 follikels versneld rijpten. ‘Ik heb vijf dagen Clomid geslikt op de laagste dosering en ik voelde mij slecht. Ik werd een heks, het deed zo veel met mijn humeur!’

Megan ging over op het spuiten van Pregnyl. Hier heeft zij zes rondes van achter de rug. Bij Pregnyl begin je met het spuiten van hormonen op de derde dag van je menstruatie. Dit doet Megan drie dagen achtereen en vervolgens om de dag tot er voldoende rijping van een follikel is.
Bij drie van de zes rondes was er wederom sprake van overstimulatie. De kans op een meerling is dan zodanig groot, dat geadviseerd wordt te wachten met een eventuele bevruchting tot de volgende ronde. Bij twee van de zes rondes was de rijping goed verlopen en dus een kans op bevruchting. Dit is nog niet gelukt. Op het moment dat Megan en ik elkaar spreken is zij in afwachting of ze in deze zesde ronde bevrucht is – hiervoor dien je altijd twee weken te wachten voordat je een test kan vertrouwen.

Eigen acties

Megan neemt het proces naar een zwangerschap erg serieus: ‘Mijn man en ik hebben een hele sterke kinderwens. Als dit uiteindelijk niet lukt, willen we graag adopteren.’
Megan probeert alles wat binnen haar macht ligt te controleren. Ze stuurt mij na ons gesprek een aantal overzichten waarop ze de voortgang keurig bijhoudt. De overzichten zetten haar woorden kracht bij: ‘Het is een intensief traject met veel afspraken.’ Zo’n twee tot drie keer per week brengt ze een bezoek aan de gynaecoloog om de ontwikkelingen bij te kunnen houden. Tijdens zo’n afspraak wordt gekeken hoe dik de baarmoederwand is en hoe ver de follikelrijping is. Ook houd Megan een cycluskaart bij om haar ovulatie in kaart te brengen.

Megan heeft vanuit haar werk na een bezoek aan de bedrijfsarts vrijstelling gekregen voor de nachtdiensten: ‘Ik draai nu alleen nog dagdiensten en avonddiensten. De nachtdiensten werden mij teveel in combinatie met alle afspraken ten behoeve van mijn zwangerschap.’
Ook kreeg ze de mogelijkheid om ondersteuning te krijgen van een medisch maatschappelijk werker. Hier ervoer ze echter geen steun. Ze heeft daarna de overstap gemaakt naar een medisch psycholoog, waar ze middels de RET methode cognitieve gedragstherapie volgt: ‘Ik kan bij haar mijn hart luchten en ze helpt mij anders met mijn gedachten om te gaan, zodat ik mij beter leer voelen.’ Ze bezoekt de psychologe zo’n twee keer per maand.

Megan ontvangt nu hulp, maar van nature wilt ze graag volledig zelf de kar trekken. Ze geeft aan: ‘Ik wil het graag zelf kunnen. Hulp moet mij twee keer aangeboden worden, voordat ik er over ga nadenken. Soms voelt het sowieso alsof ik faal als vrouw.. Zwanger worden hoort toch gewoon te lukken? Ik kan best gefrustreerd raken als ik over mijn PCOS nadenk, waarom ik? Wat heb ik gedaan dat ik dit verdien?’

Megan is Rooms-katholiek opgevoed en struggelt hier soms mee. Ze voelt onbegrip over onderwerpen als PCOS; waarom zouden goede mensen dit krijgen en waarom zijn er ook mensen die ondanks slechte omstandigheden per ongeluk zwanger worden?

Megan ervaart veel steun vanuit haar partner en vanuit haar werk. Ze heeft wel moeten zoeken naar een manier om het te vertellen: ‘Ik wilde het eerst voor mezelf houden. Maar zo’n intensief traject geheim houden is lastig – ik moest de waarheid gaan verdraaien en dat vond ik niet fijn. Gelukkig krijg ik veel steunende reacties.’

Qua leefstijl slikt Megan supplementen, rookt ze niet en drink ze nauwelijks alcohol en geen koffie. Ze heeft advies gekregen bij een diëtist hoe ze het beste met insulineresistentie om kan gaan. Ze weet de weg, maar voert het niet altijd consequent uit: ‘Ik ben een emotie-eter dus dat is lastig voor mij.’

Aanwezige behoeftes

Megan ervaart vermoeidheid en stress door het traject. Als ik haar vraag of ze PCOS accepteert, geeft ze aan dat dit niet zo is. Ze zou wel willen leren te accepteren dat het is zoals het is, al ziet ze daar nu naar eigen zeggen weinig ruimte voor: ‘De focus ligt echt op een zwangerschap. Dat is onze grootste behoefte en daar richten we ons nu volledig op.’

Wat valt mij op?

Ik heb een fijn gesprek gehad met Megan en ik hoop dat de wens van haar man en haarzelf snel vervult zal worden.

Wat mij voornamelijk opvalt is de drang naar controle en ‘macht’ over de situatie. Alles wordt bijgehouden en gecontroleerd en ik begrijp dat dit bij zo’n grote wens heel logisch voelt om te doen. Sterker nog, ik herken ook wat ze doet. Zelf heb ik ook tijden alles bijgehouden en echt de focus op mijn cyclus gehad, en dan was er nog niet eens sprake van een kinderwens.

Toch denk ik dat deze manier veel stress met zich mee brengt, bewust en onbewust. In mijn ogen verraad het een beetje de twijfel of het wel gaat lukken: als je vanuit vertrouwen leeft, durf je los te laten. En andersom: als je twijfelt of het wel goed komt en angst hebt voor deze uitkomst, klamp je alles vast wat mogelijk is: je drang naar controle wordt steeds sterker.
Maar die stress die dat met zich mee brengt, eist mogelijk zijn tol.

Het is voor mij heel simpel om dit te zeggen nu, vanaf de zijlijn en zonder die grote kinderwens. Toch denk ik dat daar een stuk van de oplossing ligt, een stuk naar acceptatie, rust en meer geluk. Wat als klap op de vuurpijl vaak ook leidt naar meer kans van slagen.

Dit betekend in mijn ogen niet dat ze alles anders zou moeten doen.. Een medisch traject kan heel helpend zijn. En ik hoop ook echt dat het je snel gaat helpen, Megan!

Deel dit artikel:

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor mijn e-maillijst.

Shopping Basket

Hey! Leuk dat je op mijn site bent beland en top dat je meer informatie zoekt over PCOS!

Sinds 2 september 2021 is Het PCOS Kompas niet meer actief. Ik ben samen gegaan met PCOS Platform en samen hebben wij op www.pcosplatform.nl betrouwbare artikelen, gespecialiseerde producten (zoals een gratis PCOS test, receptenboeken, weekmenu's, online programma 'De PCOS Balans Formule' en 1 op 1 coachingstrajecten) en diverse podcast voor jou samengesteld. We werken bij PCOS Platform met diverse deskundigen om zo tot de beste aanpak van PCOS te kunnen komen zodat jíj lekker in je vel kan gaan zitten. Zien we je daar? :)

Veel liefs,

Loes & Isabelle